ΟΙ ΓΡΙΛΙΕΣ
τα Χριστουγεννα  πανω στο τζαμι σταγονες βροχης
τα φωτακια του δεντρου γυαλιζουν στο δακρυ της νυχτας
 η σιωπη μου παρηγορει την φωνη μου ...δεν θα σε ακουσουν, της λεει, αυτοι που δεν μπορουν να ακουσουν εμενα...δεν χωρας στην γιορτη τους και το χαδι τους δεν χωρα στην θλιψη σου.
μην κοιτας τους καθεφτες τους..δεν θα δεις εσενα εκει..αυτους θα δεις ..βιτρινες και πελατες εχουν γινει ενα...κοιτα απο τις γριλιες  ..απο κει τα βλεπεις ολα χωρις να σε κοιτανε αυτοι που δεν σε βλεπουν...και να ξερεις πως ολοι τρεμουν τις γριλιες ..και δεν θα τολμησουν ποτε να δουν ποιος ειναι απο πισω...
Α.Π.