ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ

Κομματια αφησες να γινουν οσα  εφτιαξες με κοπο
και στα ονειρα σου εριξες θανατικη ποινη
γιατι ειχες ανασφαλεια και εψαχνες τον τροπο
οι φοβοι κι΄οι εφιαλτες σου να βγουν αληθινοι

Για να εχεις  αλλοθι ακλονητο...
 παντος καιρου
για την εικονα του πεπρωμενου σου...
του θλιβερου
για να κρυφτεις πισω απ'την τυχη ,
την γκαντεμια
ωστε  ευθυνη να μην εχεις
ποτε καμιά

Γιατι οι αλλοι παντα φταινε
 και οχι εσυ
και αυτος ο ψευτης ο ντουνιας
που σε μισει
γιατι φοβασαι να νικησεις
μην νικηθεις
κι'οσα φοβασαι μην σ'αφησουν
θα τα αρνηθεις
Α.Π.

ΓΙΟΡΤΗ

Γιορτες και πανηγυρια
ανθρωπινα γεφυρια
ως συνηθως
πλατειες θα στολισουν
οι δρομοι θα γεμισουν
με πληθος
Παλι η σιωπη μου θα νικηθει
και το σωμα της θα ντυθει
γιορτινα
παλι η ψυχη μου θα φοβηθει
και στο σωμα θα βυθισθει
ταπεινα
Ψηλα κοιταω το γλαρο
που χρονια τον φλερταρω
ο τρελος
στο τελος του Γεναρη
μπροστα μου μπουνατσαρει
ο γιαλος
Παλι η ψυχη  βγηκε ,στολιστηκε
στα νερα καθρεφτιστηκε
με ενα φως
 στο αυτι  κατι ψιθυρισε
και στο σκοταδι του γυρισε
ο βυθος
Στο ιδιο μονοπατι
την ιδια αυταπατη
ζητώ
και αληθεια δεν πειραζει
που το ονειρο μου μοιαζει
κουτο
Α.Π.

Η ΓΑΤΑ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ

σαν εφτασε η ωρα να σαλπαρω
για πληρωμα αποφασισα να παρω
μια γατα,δυο ποντικια και ενα σκυλο
μια αγαπη,μια παρεα και ενα φιλο

και το ομορφο ταξιδι μας αρχιζει
η πλωρη μας τα κυματα τα σκιζει
λιμανια ,γλεντια και ζωη ωραια
ξενυχτια με την πιο ομορφη παρεα

η γατα μου ολο χαδια και αγκαλιες
και τα ποντικια ολο σκανδαλιες
μα ο σκυλος μου που ειναι στο τιμονι
φωναζει καταιγιδα πως ζυγωνει

κανενας σημασια δεν του δινει
ανεμελη σαμπανια η γατα πινει
και εγω με τα ποντικια χαρτοπαιζω
και στις ευθυνες κανω τον Κινεζο

ωσπου η θαλασσα φουσκωνει και θεριευει
το κυμα το καταστρωμα κουρσευει
το σκαφος μες στην μπορα κλυδωνιζει
και με νερα το πλοιο μας γεμιζει

το πληρωμα σε μενα αμεσως τρεχει
να μαθουν η κατασταση πως εχει
τους λεω οτι τετοια καταιγιδα
ποτες μου στη ζωη μου δεν την ειδα

στην θεση του ο καθενας τους φωναζω
με θαρος το πηδαλιο αρπαζω
μα τα ποντικια τα σωσιβια φορανε
μου λεν αντιο και στη θαλασσα πηδανε

γρυλιζει η γατα και τα νυχια της μου βγαζει
πιο φοβερη και απο τη θυελλα μου μοιαζει
αλλα της εταξα μου λεει και βλαστημαει
και μες στη βαρκα που κατεβασε πηδαει

και το καραβι μου ποιος τωρα θα γλυτωσει
ποιος τις ζημιες του θα μπορεσει να διορθωσει
μοναχα ο σκυλος μου απεμεινε στο πλοιο
μες στη φουρτουνα στον αερα και στο κρυο

και τσακισμενοι καταληγουμε σε ξερα
και κει μας βρισκει αγκαλια η αλλη μερα
εγω να τρεμω πληγωμενο σαν κοτσυφι
και το σκυλι μου τις πληγες μου να μου γλυφει
Α.Π.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ
να κραταγα στις χουφτες μου
την τελευταια σταγονα της βροχης
και  ο ανεμοςνα παγωνε
τον τελευταιο ρογχο της ψυχης

στα ματια μου να εκλεινα
απο ενα πεφταστερι τη φωτια
μπροστα μου να ξεψυχαε
το τελευταιο κυμα του νοτια

να ανθιζε στο στρωμα μου
το τελευταιο λουλουδι πριν κοπει
να εμπαινε στους στιχους μου
της τελευταιας νυχτας η σιωπη

 για τελευταια μου φορα
να κλαψω
πριν την αγαπη μου
να τηνε θαψω
στο τελευταιο του χορού
 το βημα
προτουωνα σπασω και σκορπισω
θρυμμα
Α.Π.

Οταν εισαι στον πατο του βαρελιου μην κανεις παρεα με τα σκουπιδια γυρω σου... γιατι θα τα αγαπησεις και θα μεινεις εκει

ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ
Στου βαρελιου τον πατο
με αλλα σκουπιδια
η μυρωδια εδω κατω
για ολους ιδια
Η καθε μερα μοιαζει
και φευγει ο χρονος
το μονο που με νοιαζει
μη μεινω μονος
Μα ενα σαπιο τσολι
παντα μοναχο
τον λενε χαζοβιολι
χαζο και βλαχο
Μια μερα πλησιαζω
να του μιλησω
γλυκα και μελι σταζω
να τον κερδισω
Ελα του λεω να κανεις
με μας παρεα
η ωρα αν την γλυκανεις
περναει ωραια
Μα εκεινος με κοιταει
που ειμαι σκουπιδι
και αμεσως με ρωταει
κρυος σαν φιδι
Αν καποιον αγαπησω
μετα τι κανω?
και πως να τον αφησω
αν παω απανω?
Γι αυτο μοναχος μενω
γιατι εχω ελπιδα
πως λιγο λιγο βγαινω
απ'την παγιδα
Α.Π.

ΔΥΣΚΟΛΗ ΝΥΧΤΑ
εχει σκουριασει η βροχη και το χαλαζι
εχει ο αερας τσακισμενα τα φτερα του
εχει η σκεψη μου τρυπησει και ολο σταζει
με πνιγει ο χρονος στα καταμαυρα νερα του

και μου γαυγιζει η σιωπη και με δαγκωνει
μοιαζει με σαβανο το ασπρο μου σεντονι
φυγε  σου λεω απο μεσα μου και χασου
που πας ?μη φευγεις !!! γυρνα πισω, λιγο στασου

χιλια κομματια σ'εκανα
σε τσακισα σε ξεκανα
σ'εκαψα σαν την μαγισσα
μπαταρα και ναυαγησα
σε σκιζω απο τους τοιχους μου
γυριζεις μες στους στιχους μου
εισαι παντου και πουθενα
και η νυχτα αποψε δεν περνα
Α.Π.

Ο ΚΑΜΒΑΣ
πρωτη μου αποφαση

 πως λαθος δρομο πηρα

και ειπα να βρω 

για ποιο ταξιδι ημουν γραμμενος
και οσα εχω χασει
σε ποιο σταθμο τα εχω ξεχασει

και γω που η γη δεν με χωραει

μα δεν γυρευω αλλες πατριδες
δεν εψαξα μακρια
γιατι οτι εχασα  απο μεσα μου ειναι
μα το πιο δυσκολο ταξιδι
ειναι  στη φυλακη σου πισω να γυριζεις
μα εσυ δεν ησουν ανεμος ουτε αγκυρα
ουτε λωτος που αν δαγκωσω θα ξεχασω
μα ο ζωγραφος
που αφησε ατελειωτο διχως πανια το πλοιο
χωρις μια θαλασσα χωρις αγρια φουρτουνα
και στο καρναγιο να σαπιζει ενα καμβα
μα αν μαθαινα  και γω να ζωγραφιζω
δυο ασπρα πανια θα εβαζα στο πλοιο
και ναυτη που την αγκυρα σηκωνει
και την πιο ωραια θαλασσα
και ενα ενδοξο ναυαγιο
γιατι στο πελαγο τους πρεπει
να πεθαινουν τα ταξιδια
και οχι στις φυλακες
Α.Π.

ΚΛOΟΥΝ
Και συ θλιβερε κλοουν
βρες σκοταδια να κρυψεις τις σκιες της ανεραστης  και αχρηστης ζωη σου
ασε τους αθωους να καουν απο τον ηλιο
Οι αυταπατες πρεπει να ειναι χαρουμενες ανοητε
Και δες επιτελους πως αυτοι που δακρυσαν με το πικρο φιναλε της παραστασης σου
ειναι οι ιδιοι που γελασαν με τις αδεξιες πτωσεις σου
Ξερω πως φοβασαι να βγαλεις την μασκα σου με το κοκκινο μπαλακι στη μυτη
οχι γιατι θα αποκαλυφθεις  αλλα γιατι χωρις την μασκα δεν θα εισαι
αστειος...και θα απογοητευσεις το παιδι που κρατουσες σε ολο το δρομο απο το χερι.
Καλυτερα να αφησεις το παιδι να γυρισει πισω θλιβερε κλοουν.
Γιατι αργα η γρηγορα θα γνωρισει και τον ακροβατη του τσιρκου και τοτε θα ζηλεψει και θα μαραζωσει που χαλαει τη ζωη του με σενα.
Και μην ελπιζεις πως θα σε λυπηθω που θα μεινεις μονος.
Γιατι οποιος σε λυπαται θα γινει ο χειροτερος εχθρος σου
Και θελω να μεινουμε για παντα φιλοι
Α.Π.

ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΟΙΑΖΕΙ
Ετσι θα μοιαζει....
 μπροστα σου ο φοβος
 και πισω τερατα που σε δαγκωνουν και σε σπρωχνουν
σαν κολασμενοι
θεριών αγελη
που ξεκλειδωνουν το κελι σου  και σε διωχνουν
Ετσι θα μοιαζει
ο εφιαλτης σου...
οπως το ειδωλο μες στον καθρεφτη σου που δεν γνωριζεις
Ετσι θα ειναι
το εχεις νιωσει
σαν τα τραγουδια σου που καθε νυχτα τα ψιθυριζεις
Ετσι θα μοιαζει...
 το εχεις ζησει
θα 'ναι σαν τη σιωπη την πορτα πισω σου οταν σφραγιζεις
σαν ενα τρεμουλο
σαν παραπατημα
οταν στο αγγιγμα αγαπης ψευτικης σπας και ραγιζεις
Α.Π.

ΚΡΥΦΤΟ
Τον  Κατω ,την  Ηττα
αν ηξερες κοιτα
στο χρωμα στο χωμα
υπαρχουν ακομα

στον στιχο που πλεκω
στις μαχες που μπλεκω
στα αλυτα μαγια
στα χιλια ναυαγια

Σοφια και Αννα
επιγεια νιρβανα
οτι σου εχω κλεψει
σου το'χα γυρεψει

στην Ηττα στον Κατω
στο αδειο Σαββατο
εκει το'χω κρυψει
μα δεν θα σου λειψει

Αν σε οσα διαβαζεις
μια ακρη δεν βγαζεις
αν ψεματα ειναι
αυτα που εχω γραψει
αληθεια στο λεω
φωτια να με καψει
Α.Π.