ΑΝΑΠΗΡΗ ΣΤΙΓΜΗ

Σταγονα που ξεχασε στο συνεφο η μπορα
σκια που παγωσε στο πρωτο της αγαπης βημα
μαγος που εχασε πριν βρει την φατνη ολα τα δωρα
πλοιο που τσακισε στο πρωτο της φουρτουνας κυμα

και μια αναπηρη στιγμη που ολες του κοσμου τις στιγμες χωραει
και η σιωπη μες στην σιωπη που ολα του κοσμου τα γιατι ρωταει

σκυλι που γαβγιζε μηπως τον φοβο του τρομαξει
βαζο κρυσταλλινο με ανθη ξερα και φυλλα σαπια
σκαρι που μπαταρε και η λησμονια το'χει ρημαξει
χαρτες που διπλωσαν και ξεχαστήκαν στα ντουλαπια

και μια αναπηρη στιγμη που  ο ηλιος λαμπει στο μαχαιρι
ποιος ειναι αθωος να σωθει και ποιος ο φταιχτης ποιος να ξερει
Α.Π.

ΕΚΕΙΝΟΣ

εχει κρυμμενη μες στα λογια του μια δυση
και  μες τα αστεια το ταξιδι του προβαρει
βαθια στα ματια του ενα κοπαδι γλαροι
και ενας γκρεμος και ενα βημα πριν πηδησει

και ενα ενα τα κομματια του ξηλωνει
σκουρια γεματα σαν τα αγγιζει θρυμματιζουν
μα οπως αλλαζουν οι σκιες θεριό θυμιζουν
που αγριεμενο ολο λυσα τον δαγκωνει

ενα  θεριο ...να δεις πως μοιαζει !!!
βλεπω στα ματια του σαν με κοιταζει

κατι απο σενα
λιγο απο μενα
φρενα λυμενα
φτερα σπασμενα
πανια ανοιγμενα
σχοινια κομμενα
χιλια ναυάγια
μαγισσες,μάγια

και στροβιλιζει
φευγει γυριζει
μες στο ιδιο σωμα
μες στο ιδιο δωμα
Α.Π.

ΟΜΟΡΦΟ ΨΕΜΑ ΜΟΥ

Σε σενα παλι γυρισα
σαν νικημενος ηρωας
και ειχα τοσα να σου πω
Μα μονο σου ψιθυρισα
''σε ευχαριστω που εισαι' δω''
Ξερω πως αργησα πολυ
ποτε ομως δεν σε ξεχασα
γυρεψα χαδι και φιλι
και στις φωτιες μου σε'χασα
Παντου για 'σενα εψαχνα
Σε γυρεψα
 μεσα σε τοσα βλεμματα
μου ελειπες
 σαν παλευα τα ψεματα
σε εβλεπα
 φως το σκοταδι να τρυπας
σε ακουγα
 σιωπη το τζαμι να χτυπας
Μα ομορφο μου ψεμα
φταις που δεν πηρες μια μορφη
άυλη ειχες αγκαλια
σε αορατη ακρογιαλια
και εγω συνεχεια κρυωνα
Μα ανελπιδο μου ονειρο
 ασε με μεσα σου να μπω
μα μην μου πεις το σ'αγαπω
κι'ας εχω τοσο μονος μεινει
Δως μου  το ...να το πω σε εκεινη
Α.Π.

ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΝΤΑΤΟ
Το πιο γλυκο χαμογελο το αρπαξε
ενα κακο μαντατο
και να το συρει βιαστηκε
απο το φως πιο κατω

Μα δεν λογαριασε σωστα
δε το'χε υπολογισει
πως εχει ριζες στην ψυχη
ετουτο το χαμογελο
και ισως μπορει για μια στιγμη
λιγο να το λυγισει
μα ως στην αλλη Ανοιξη
παλι θα ξανανθισει

Να καψει το χαμογελο προσπαθησε
το πιο κακο μαντατο
Μα το ομορφο χαμογελο
εχει την χαρη του Θεου
στην καιομένη βατο
Α.Π.

Μηνυμα
μες στην οθονη του διαβαζει οσα εχει γραψει
μία προς μία τις προτασεις του τσεκαρει
ψαχνει φωτια κι'αλλο τσιγαρο για να αναψει
κι'οσο μπορει πριν πιέσει ''εντερ'' το τρεναρει

Αντιο ,στελνει ,σ'αγαπαω,να προσεχεις
και μια συγνωμη που εγινα οσα δεν αντεχεις

 γιατι αλλαζουν οι ανθρώποι γινονται αλλοι
γιατι το παθος μια φωτια ειναι που σβηνει
γιατι η αγαπη τα καλα της οταν βγαλει
με οτι ο χρονος θα την ντυσει πια θα μεινει

Αντιο, στελνει ,δεν θα σε ξαναενοχλησω
και αν το θελεις και απο ''φιλο'' θα σε σβησω
Α.Π

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

οσοι μετρουν τους αετους βρισκουν εναν λιγοτερο....οσοι μετρουν τους ηρωες βρισκουν εναν παραπανω

Α.Π.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΗ

χιλια λουλουδια μα ενα ξεχωρισα
αυτο που η ανοιξη δεν το'χε αγγιξει
 στα σκορπια του νουφαρα ομως ειδα κι'απορησα
τον ηλιο και τ'αστρα πως ειχαν ρουφηξει

η αγαπη μου ετρεξε νερο και το ποτιζε
η αγκαλη μου εγινε στις ριζες του χωμα
ποτε ομως δεν νικησα αυτο που το σκοτιζε
που μου το ξεριζωσε μεσ' άπο το σωμα

οι μπορες στα συνεφα πισω γυρισανε
οι λασπες στεγνωσανε στο μονοπατι
οι σιωπες βρηκαν λογια κι'επιτελους μιλησανε
εγω ομως δε βρηκα να σου πω παλι κατι

οι μερες περασανε και'η σκονη εκαθησε
ο δρομος μπροστα μου ξεκαθαρος μοιαζει
η λογικη στην καρδια να εξηγησει προσπαθησε
μα εμενα το ψεμα μονο δεν με τρομαζει

χιλια λουλουδια μα ομως ενα μαραθηκε
εκεινο που το ονειρο δεν του εδωσε ελπιδα
στο μισχο του πανω εγειρε και ξεραθηκε
και γυρω μου η ανοιξη μια μαυρη κηλιδα
Α.Π.

ΑΓΙΟ ΦΩΣ

τα τζαμια μου να κλεισω
τα φωτα μου να σβησω
ειμαι απων
το κινητο στο αμαξι
κανεις δεν θα με ψαξει
και λοιπον?
καποιες μουτζουρες κανω
κι'αφηνω σκεψεις πανω
στο χαρτι
δωδεκα πηγε η ωρα
θα'χει αρχίσει τωρα
η γιορτη

πανω στην κλειστη μου τηλεοραση
ξαναβρηκα την οραση
ο τυφλος
 με λαμπαδες Αναστασιμες η γειτονια  φωτιζεται
στο γυαλι καθρεφτιζεται
το Αγιο Φως

το τζαμι μου ανοιγω
εχει γλυκανει λιγο
ο καιρος
το Φως δεν με τρομαζει
και αποψε ο κοσμος μοιαζει
θαλερός

Χριστος Ανεστη  ενας διαβατης καπου ευχηθηκε
 κι'εκεινος του αποκριθηκε
αληθως
οι πληγες μου  αποψε λες και γιατρεφτηκανε
και τα σκοταδια πλυθηκανε
στο Αγιο Φως
Α.Π.