Όσο σε θυμάμαι δεν μου λείπεις.. Μολις σε ξεχάσω είναι που μου λείπεις τόσο
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021
ΝΕΡΑΙΔΕΣ
ΝΕΡΑΙΔΕΣ
Την τελευταία φορά που τις είδα κολυμπούσαν και οι δύο μέσα στις μπλέ λέξεις...
Δεν χόρταινα να τις βλέπω ...λαμπερές ! αυτό το φως ! Θεέ μου αυτό το φως !
Μα ήρθε η ώρα να αφήσουν την θάλασσα του μελανιού ...
Βγήκαν από τους στίχους σαν γαλάζιες νεράιδες και περπατώντας αργά πήδηξαν από τη σελίδα και απομακρύνθηκαν ....
Τις είδα να γυρνούν και να με κοιτάζουν ... τουλάχιστον αυτό ήθελα να πιστεύω ... λίγο πριν χαθούν στην στροφή του χωμάτινου μονοπατιού.
Ίσα που άκουσα το σκυλί που κρατούσε η μία κοπέλα να μου γαβγίζει σαν να μου λέει αντίο ... και μόλις που είδα την άλλη κοπέλα να στρεφει το πρόσωπό της προς τα μένα .. τινάζοντας τα μακριά μαύρα μαλλιά της ..και νομίζω πως την είδα να μου χαμογελάει ...
Ξεφύλλισα το τετράδιο ... Με τρόμο είδα πως όποιες λέξεις , οποίο γράμμα , όποιος στίχος ήταν εκεί , είχε ξεραθεί... σαν λουλούδι που το άφησαν στο βάζο χωρίς ποτέ να βάλουν λίγο νερό...
Πήρα τρυφερά το τετράδιο στα χέρια μου και το έφερα στα χείλη μου για να το δροσίσω... Το έκλεισα με την υπόσχεση ότι θα του ξαναφέρω στις σελίδες του τις νεράιδες ... θα ψάξω και απόψε στο όνειρό μου μήπως τις βρω... και αύριο και μεθαύριο και όσο χρειαστεί...
Είμαι σίγουρος ότι στα όνειρά ζουν οι νεράιδες ..Εκεί θα τις βρω λοιπόν
Α.Π.
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021
μόνο όταν μπαίνουν οι τίτλοι τέλους σε μία ταινία σταματάς να ελπίζεις για το θαύμα που θα σώσει τον ήρωα ... και φεύγοντας από το σινεμά καταλαβαίνεις αν σου άρεσε αυτή η ταινία με το πικρό τέλος... και αν η ταινία ήταν καλή προσπερνάς την πίκρα που σου άφησε και νιώθεις ότι ήσουν τυχερός που την είδες και ξέρεις ότι δεν έχασες τον χρόνο σου ...
ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
εκείνο , που θα έβρισκες πάνω στο τραπέζι μόλις γυρνούσες από τη δουλειά
εκείνο , που θα σου πρόσφερα μόλις μου άνοιγες την πόρτα λέγοντάς σου χρόνια πολλα
εκείνο , που όταν με είδες να το κρατάω πίσω από την πλάτη μου έβαλες τα γέλια , λέγοντας με αθεράπευτα ρομαντικό
εκείνο , που στόλιζε ήδη το βάζο σου γεμίζοντας με αμφιβολίες
εκείνο , που πέταξα στις λάσπες μόλις σε είδα να βγαίνεις απο το αυτοκίνητό του
εκείνο , που μαραίνεται πεταμένο πάνω στο τραπέζι με τα άδεια μπουκάλια και το τασάκι που ξεχειλίζει από αποτσίγαρα
εκείνο το τριαντάφυλλο που σου πρόσφερε σήμερα κάποιος άλλος λέγοντας σου ''Σε αγαπάω''
εκείνο το κόκκινο τριαντάφυλλο και τα αγκάθια του είναι η αιτία ....
που το πρωί κλάδεψα με τόσο προσοχή και αγάπη την τριανταφυλλιά μου στην αυλή
Α.Π.