ΜΟΥΣΑ ΜΟΥ

 

ΜΟΥΣΑ ΜΟΥ

Και κάθε βήμα που κάνω και απομακρύνομαι από εκείνη , με φέρνει πιο κοντά σε σένα ,  παλιά μου ,  αγέραστη ,  αγαπημένη μου μούσα ....

Και όσο σε πλησιάζω βλέπω που έχεις πάρει τη μορφή εκείνης ,  βλέπω σε σένα τα μακριά μαύρα μαλλιά της , βλέπω αυτό το λάγνο βλέμμα της  ....

Όμως εσύ είσαι καθαρή ,  το δέρμα σου δεν έχει λεκέδες από βρώμικα χάδια ,  από ψεύτικα φιλιά , από μολυσμένο  , φθηνό ιδρώτα ...

Μου ανοίγεις την αγκαλιά σου να μπω , χωρίς να έχεις ούτε μία μικρή αμφιβολία αν χωράω εκεί ...

Και οι ντελάληδες του κόσμου δεν θα μάθουν ποτέ τα μυστικά σου , γιατί διαλέγεις με ποιους θα μοιραστείς την ψυχή σου ,  διαλέγεις με ποιους θα μοιραστείς το κορμί σου ...

Και θεωρείς μεγάλη τύχη που είμαι φίλος σου ,  και με αφήνεις που και που να σου λέω με την σιωπή μου πως σε αγαπάω κρυφά , χωρίς να μου θυμώνεις ...

Α.Π.

πόσο θέλω να σε δω

  Αχ πόσο θέλω να σε δω πού σε αποθύμησα

που έχω ξεχάσει και πώς  σε λένε και πως να μοιάζεις

τι κι αν ποτέ μου δεν σε αγκάλιασα και δεν σε φίλησα

τι και αν με έπεισα πως δεν σε αγάπησα και δεν με νοιάζεις

τους δρόμους παίρνω μήπως τυχαία σε συναντήσω

μα τώρα πια φοβάμαι μήπως δεν σε γνωρίσω

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

 ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

-Θα μου πεις τι έχεις ? Τον ρωτάει .

 -Τίποτα της λέει , ενώ έδειχνε με όλο του το είναι  ότι ήθελε απεγνωσμένα να της πει ...

Εκείνη επέμεινε .... Μα πώς να της έλεγε χωρίς να την πληγώσει , δεν έβρισκε τον τρόπο...

-Να ...μου είπανε κάτι για σένα και στεναχωρήθηκα τόσο πολύ ... όμως δεν θέλω να σου πω ούτε ποιος μου το είπε , ούτε τι μου είπε... - Θέλω να ξέρεις ότι νιώθω πολύ άσχημα που άφησα να μου μιλάνε για σένα έτσι , όμως πολύ φοβάμαι ότι ήθελα να επιβεβαιώσω κάτι που ήδη  ένιωθα...

-Θα μου πεις  ! του φώναξε θυμωμένα ... -Δεν έχεις το δικαίωμα να μη μου πεις ...

-Άκου  ! της λέει... δεν με πλήγωσε μόνο αυτό που έμαθα  .Δεν έχω το δικαίωμα να σε κρίνω , ούτε να σου πω τι θα κάνεις στην προσωπική σου ζωή , όμως με πειράζει που το έμαθα..... και για να το μάθω σημαίνει ότι οι άνθρωποι  που εμπιστεύτηκες δεν το άξιζαν , σε πρόδωσαν , σε έδειξαν σαν τρόπαιο στους φίλους τους... και όταν σε βλέπω μαζί τους δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ ...

-Ποιοι είναι ? φώναξε με πανικό στην φωνή της ... -Τι σου είπαν ?

-Μα δεν καταλαβαίνεις ότι οι ασταθείς άνθρωποι  όπως εσύ και όπως οι φίλοι σου δεν κρατάνε μυστικά ? Σκέψου λοιπόν ποια μυστικά μοιράζεσαι μαζί τους και θα καταλάβεις τι μου είπαν .της είπε και σηκώθηκε...

 Ηξερε ότι δεν θα θυμώσει με εκείνους μα θα θυμώσει μαζί του ... 

-Δηλαδή να υποθέσω ότι τώρα πια δεν με αγαπάς ? δεν είμαι πιά φίλη σου ? τον ρώτησε...

-Θα σε αγαπώ για πάντα όμως δεν μου αρέσεις πια ...δεν μου αρέσει αυτό που γίνεσαι ... και αν με μισώ για κάτι είναι που δεν έχω τον τρόπο να σου δείξω το τέλος της διαδρομής που έχεις πάρει ...

Όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή και χρειαστείς έναν άνθρωπο που να εμπιστεύεσαι απλά φώναξε με.... με κάποιο τρόπο θα είμαι εκεί ...

Αντίο και να προσέχεις...

Α.Π.

 να βρεις ποιος είσαι και να το υποστηρίξεις με κάθε κόστος

 Όταν θα με ξαναδείς δεν θα είμαι ο ίδιος... γιατί ότι έβλεπες τόσο καιρό είχε και εσένα μέσα !!!

είμαι ένας απλός άνθρωπος... με απλά συναισθήματα ... με απλά όνειρα ....που του αρέσουν οι απλοί άνθρωποι και θέλει να ζήσει μία απλή ζωή ...όμως τίποτα από αυτά δεν είναι απλό...

 όλον αυτό τον καιρό έτρωγα με βουλιμία τα συναισθήματά μου....και έγιναν πολλά κιλά...δεν μπορούσα να το αποτρέψω ή εγώ θα τα έτρωγα ή εκείνα θα με έτρωγαν....είμαι ακόμα στη διαδικασία της πέψης.... ύστερα από αυτή νομίζω θα μπορέσω να αρχίσω τη δίαιτα μου...όχι τόσο για να χάσω τα κιλά... αλλά για να μην θυμάμαι γιατί τα πήρα....

 Γιατι αλλο το "σε αγαπαω " και αλλο το " μου ανηκεις " και τα δυο μαζι δεν γινεται...

 Και έχει φέρει τα στενά της γειτονιάς της γύρω τόσες φορές , μόνο και μόνο μήπως την συναντήσει τυχαία ώστε να έχει την ευκαιρία να γυρίσει το κεφάλι του από την άλλη και να κάνει ότι δεν την είδε...κάνοντας βεβαίως σε εκείνη ξεκάθαρο ότι την είδε και κάνει ότι δεν την είδε...