ΙΔΡΩΤΑΣ
το καλαμάκι μασάω
και η ώρα πανιαζει
σαν ιδρώτας κυλάω
μες στην πόλη που βράζει
με έχει η νύχτα φουντάρει
μες σε γυάλινο βάζο
κολυμπάω σαν το ψάρι
στον ιδρώτα που στάζω
ότι γράφω θολώνει
από στάλες ιδρώτα
και ότι νιώθω θαμπώνει
στης οθόνης τα φώτα
το τσιγάρο βρεγμένο
και στα δάχτυλα σπάει
δεν μου ήταν γραμμένο
όνειρο ήσουν και πάει
Α.Π.
ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ
Πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί γράφω.
Γιατί έχω την ανάγκη να ακουμπήσω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί.
Ίσως κάποιος να νομίσει πως η αιτία είναι ότι θέλω να φανώ σπουδαίος.
Εγώ πάλι το απορρίπτω αυτό γιατί ξέρω πως πιο πολύ εκθέτω τον εαυτό μου με τον μπακαλίστικο τρόπο της αδέξιας γραφής μου, παρά πείθω κάποιον να πάρει σοβαρά τα κείμενά μου.
Μία άλλη αιτία θα μπορούσε να είναι ο χρόνος που μου δίνει το γράψιμο να σκεφτώ και να εμβαθύνω
περισσότερο , από όσο χρόνο μου δίνει η ομιλία , και δεν έχω και την ανάγκη να υπερασπιστώ τα κείμενά μου , όπως την έχω για να υπερασπιστώ τα λόγια μου.
Επίσης δεν είναι και μικρό πράγμα να έχω το άλλοθι της ''ποιητικής αδείας'' .
Μόνο και να φανταστεί κανείς κάποιον , να μιλάει στην καθημερινότητά του με τον τρόπο που μιλούν οι ποιητές, νομίζω πως θα βάλει τα γέλια από το γελοίο του πράγματος .
Γιατί τα πιο όμορφα λόγια οι , πιο όμορφοι συλλογισμοί , δεν χωρούν σε αυτή την άθλια πραγματικότητα .
Θα μπορούσα να σκεφτώ και πολλούς άλλους λόγους για την ανάγκη που με κάνει να γράφω τους ρηχούς μου στίχους και τα χαζά μου κείμενα.
Όμως έχω καταλήξει ποιος είναι ο σπουδαιότερος και ο πιο σοβαρός λόγος.
Είναι η ελπίδα μου πως μια μέρα , τυχαία , θα διαβάσεις και εσύ ότι έχω γράψει.
Και εκείνο το ''σ' αγαπώ'' και εκείνο το ''μου λείπεις πολύ'' που κρύβονται ντροπαλά πίσω από τα γράμματα και φοβισμένα κάτω από τις λέξεις , θα χτυπήσουν την πόρτα της καρδιάς σου ... Και ποιος ξέρει... Ίσως ανοίξεις .
Α.Π
ΧΡΩΜΑ
Και των νόμων ο γνώστης που έχει κάτι από φίδι
που για την κάθε πόρτα έχει από ένα αντικλείδι
να μου ορίσει τη γνώμη μα και το θυμικό μου
προσπαθεί , και εννοείται πάντα για το καλό μου
Κρεμασμένο το δίκιο σε γαλάζιες γραβάτες
στα πανό από τα Lidl κόκκινες αυταπάτες
η κοινή γνώμη μοιάζει πόρνη που έχει μεθύσει
πού ένα ρεμάλι όλο βρίζει μα πάλι σ' αυτόν θα γυρίσει
Μα σου λέω δικέ μου πως δεν χάσαμε ακόμα
τι κι αν μοιάζουν οι ιδέες να 'χουν πέσει σε κώμα
εγώ ξέρω ποιος είμαι και εσύ ξέρεις ποιος είσαι
στον καμβά ρίξε χρώμα , φτιάξε ένα κόσμο και ζήσε
Μα κι'αν στο τέλος της μέρας το θηρίο νικήσει
σε έναν κόσμο από χρώμα λίγο θα χουμε ζήσει
και το χρώμα αν ανθήσει και ανεμίσει τον σπόρο
στον ασπρόμαυρο κόσμο τους θα τον αφήσουμε δώρο
Α.Π.
ΙΣΩΣ
Ίσως σε μία άλλη θάλασσα , ίσως με ένα άλλο κύμα
ίσως με ένα άλλον άνεμο , ίσως με άλλο πλοίο
ίσως αν είχα τον καιρό πλώρα και όχι πρύμα
ίσως αν είχε ξαστεριά και όχι βροχή και κρύο
μπορεί να έφταναν σε εσένα
τα όνειρά μου τα πνιγμένα
ήταν και αυτός ο ήλιος σου στα κύματα καβάλα
ηταν και τα μαλλάκια σου με θάλασσα βρεγμένα
τα πονηρά τα μάτια σου , τα φρύδια τα μεγάλα
και εκείνα τα χαμόγελα τα κακομαθημένα
και στο καράβι μπήκα μέσα
και είπα εγια μολα , εγια λεσα
ίσως να φταις μόνο εσύ , ίσως να φταίνε οι άλλοι
να φταίει ίσως η αγάπη μου για σέ που ήταν μεγάλη
ίσως να φταίει η στεριά , ίσως να φταίει το νερό
μα ίσως φταίω μόνο εγώ για τον κακό μου τον καιρό
χίλια ναυάγια και να χα
αρκεί να σε έβλεπα μονάχα
Α.Π.
ΚΥΜΑ
σε μία θάλασσα από σκέψεις
εισαι το πιο ωραίο κύμα
σε ταξίδεψα μονάχος
πότε όρτσα πότε πρίμα
πότε σε έπαιρνα στις χούφτες
και από τους φόβους μου πλενόμουν
πότε μέσα στους βυθούς σου
σαν την άγκυρα σερνόμουν
είσαι κύμα του Αυγούστου
και μπουνάτσα του χειμώνα
μα δεν κύλησε από σένα
στο κορμί μου ούτε σταγόνα
εισαι το πιο ωραίο κύμα
το πιο όμορφο από όλα
που τις νύχτες σιγοσβήνεις
με έρωτα και βαρκαρόλα
Α.Π,
