ΣΑΝ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙ
είναι και εκείνα τα τραγούδια
που δεν γεννήθηκαν
λες και ήταν όνειρα που πριν ξυπνήσουν
αποκοιμήθηκαν
κουκίδες άμμου εκατομμύρια
στην παραλία
και εγώ γυρεύω να βρω εσένα
αυτήν την μία
πόσο σε αγάπησα κανείς δεν έμαθε
κανείς δεν ξέρει
μέσα μου έλαμψες, μέσα μου κάηκες
σαν πεφταστέρι
έγινες στίχος έγινες χρώμα
και ύστερα σιώπησες
ηθελα τόσα να σου απαντήσω
μα δεν με ρώτησες
τα χελιδόνια πίσω γυρίσανε
και με θυμούνται
με είδανε μόνο μου χωρίς εσένανε
και με λυπούνται
ετούτη η άνοιξη ένα χειμώνα
κρατάει απ' το χέρι
δεν με θυμάται δεν με γνωρίζει
και δεν με ξέρει
Α.Π.