ΤΣΟΥΡΟΥΝΑ

 

ΤΣΟΥΡΟΥΝΑ

Να ζωγραφίσω πρόλαβα 

την παιδική μου εικόνα

 που στο τσιμέντο βούλιαξε

Και μπαίνω μές' στα χρώματα

 που λες και ορφανέψανε

 και έχουνε μείνει μόνα

Το πράσινο μου θύμωσε 

και το γαλάζιο με έβρισε 

''εσύ πού ήσουν''  ούρλιαξε

Ημουν εκεί και έβλεπα 

τα δέντρα που σας γέννησαν 

να φεύγουν με τα φορτηγά

Είδα στην άμμο τα λεφτά

είδα μπουλντόζες να έρχονται

 και είπα τώρα είναι αργά

Αλλωστε και τι είμαι εγώ

 ένας που λέει ευχαριστώ 

σε κάποιον  που για δούλο του με έχει

Και αν  βίασαν την θάλασσα

 και αν το δάσος σκότωσαν

στα @ρχίδι@ μου και τίποτα δεν τρέχει

Α.Π.

Ω! ΖΩΗ ΜΟΥ

 Ω! ΖΩΗ ΜΟΥ

Έχω σκύψει και σε προσκυνώ

 ω! ζωή μου που ήρθες να με βρεις

πόσο ντρέπομαι , δεν μένω εδώ

 έχω φύγει , να με  συγχωρείς

Μα στο σπίτι η πόρτα είναι ανοιχτή

όπως τότε που είμαστε παιδιά

η γριά μου θα σε υποδεχτεί

και ένας κλόουν με χρυσή καρδιά

Στο εικονοστάσι πήγαινε αν μπορείς 

το καντήλι θα ναι τώρα πια σβηστό

πες μία προσευχή για μένα να χαρείς

πού με αγαπάς ακόμα , ευχαριστώ 

Ψάξε την κιθάρα μου και όταν τη βρεις

ένα μπλε τετράδιο θα είναι πιο κει

το τραγούδι που έγραψα αν θες να πεις

το άλλοθι μου νά ' βρεις μες στη μουσική

Ω ! ζωή μου ξέρω ότι σε έχω προδώσει

μα ο έρωτας με επρόδωσε και εμένα

και να σε είχα πρώτα , αχ!  στερνή μου γνώση

θα εμπιστευόμουνα μονάχα εσένα

Αχ ζωή μου  ήρθες και ας είναι αργά

σαν τον άσωτο  τον γιο σου θα γυρίσω

στις αγάπης τα άγια και τα θαυματουργά

 όνειρά σου , θα έμπω και θα ξαναζήσω

Α.Π.

ΕΙΘΕ

 ΕΙΘΕ

Λίγο να σε δω , για λίγο

 πες μου πού να σε γυρέψω

πώς με ακούς που σου μιλάω

θέλω τόσο να πιστέψω

Κάποια βράδια που φοβάμαι

σου έχω ένα κάθισμα άδειο

νιώθω να κρυφοκοιτάζεις 

στο παλιό μου το τετράδιο

Σαν ποτέ να μην υπήρχες

 σαν και εγώ να μην υπάρχω

σαν να σε έχω αφήσει μόνο 

και να με άφησες μονάχο

Είναι τόσα πού δεν ξέρω

 και φαντάζομαι άλλα τόσα

και όσα ξέρεις δεν θα μάθω 

αν τα λες σε μία άγια γλώσσα

Θέλω τόσο να σε νιώσω

θέλω τόσο να με νιώσεις

ότι υπάρχεις στην ζωή μου 

είθε να με αξιώσεις

Α.Π.

ΗΧΟΙ

 ΗΧΟΙ

Θα μπορούσε να ήταν η σειρήνα του πλοίου που έφυγε χωρίς εμένα.

.Θα μπορούσε να ήταν ο ήχος της βροντής από μία καταιγίδα που ποτέ δεν ξέσπασε .

Θα μπορούσε να ήταν ο βρυχηθμός του σεισμού που με πέταξε μέσα στον πανικό , μετέωρο , να προσπαθώ με τα χέρια μου να διαλύσω τα σκοτάδια , ψάχνοντας να βρω τον δρόμο και τα βήματά μου.

Θα μπορούσε να ήταν το κουδούνι του σχολείου που με καλούσε να γυρίσω γρήγορα στην τάξη , να γυρίσω πίσω στα  χρόνια .

Θα μπορούσε να ήταν ο αντίλαλος του ουρλιαχτού μου .

Ίσως να έσπασε το φράγμα του ήχου η ενέργεια που διαπέρασε την στιγμή.

Όμως ήταν απλά η κόρνα του αυτοκινήτου στο αντίθετο ρεύμα  , και που από τον καθρέφτη μου ίσα που πρόλαβα να διακρίνω κάτι να λάμπει στη θέση του οδηγού , καθώς χανόταν γρήγορα στο βάθος του δρόμου .

Α.Π.

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΣ ΔΕΞΙΑ

 

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΣ ΔΕΞΙΑ

Είμαι αριστερός 

 γράφω με το δεξί

 έχω γεμάτα χρόνια 

 και έχω ζωή  λειψή

Ποτέ  δεν είπα ψέματα 

μα δεν ξέρω την αλήθεια

 γκρέμισα ότι έχτισα

 όλα μες στην συνήθεια

Αγάπησα βασίλισσες 

μα ήμουν επαναστάτης

τα αίματα φοβόμουνα 

μα ήμουν  μαχαιροβγάλτης

Πάντα λατρεύω τον θεό ,

 μα άθεος δηλώνω

και ενώ όλο κάνω το σωστό

 τα λάθη μου πληρώνω

Ξέρω τι βλέπεις τι κοιτάς

 εμένα σαν κοιτάζεις

και ξέρω πόσο ακριβά 

το βλέμμα σου νοικιάζεις

μα αυτό που δεν κατάλαβες

 και δεν θα καταλάβεις

είναι τι καίει η φωτιά 

που ανεύθυνα ανάβεις

Εγώ είμαι ένας αριστερός

 με δεξιά κουλτούρα

νηφάλιος  που σκόνταψε

 σε μία τρελή μαστούρα

Που τρέκλισε , που έπεσε 

που σύρθηκε στο πάτωμα

και που έκρυψε στα θρύψαλα

 το πιο μεγάλο ελάττωμα

Εχω αριστερή ψυχή 

και δεξιά πιστεύω

και έχω αδέσποτου καρδιά 

και ανθρώπους που γυρεύω

Α.Π.