ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ
ειπα στα τραγουδια μου εξω να βγουνε
κοσμο να γνωρισουν και φιλους να κανουν
και καρδιες να βρουνε που θα τα δεκτουνε
λιγο να ξεσκασουν και να ανασανουν

ομως πριν να φεξει αυτα γυριζουν πισω
και στην αγκαλια μου πεφτουνε κλαμενα
και προτου προλαβω κατι να ρωτησω
ριχνουν τις ευθυνες μονομιας σε μενα

με κατηγορουν για τα φτηνα τους ρουχα
και οτι πουθενα να μπουνε δεν τ'αφηνουν
μα εγω τους εδωσα ολα εκεινα που'χα
ως και  την ψυχη μου ομορφα να γινουν

ωιμε σε μενα που τα'χω γεννησει
και να μαραζωνουν  βλεπω και ποναω
και το καθε ενα που'χω τραγουδησει
τοσο το λυπαμαι που... κι'αλλο γενναω
Α.Π.

 ΕΣΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
και τον Χριστο να'ρθει στη Γη ικετευεις
μα εχεις στα χερια σου καρφια και εχεις φτιαξει  το Σταυρο να τον κρεμασεις
λες πως αγαπη και ειρηνη οτι γυρευεις
μα εχεις λυσει τα θεριά σου που δεν μπορεσες ποτε να τα δαμασεις
και κλαις που ο κοσμος ειναι απανθρωπος
μα ετσι τον εκανες εσυ...ο ανθρωπος
 Α.Π.

 ΕΝΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΧΑΜΕΝΟ
τοσο καιρο δεν προσεξες  τα τοσα μου σινιαλα
μεσα απ το βρομικο νερο που στεγνωνε στη γυαλα
το στομα μου ανοιγοκλεινα για λιγο οξυγονο
μα μοναχά καταφερνα το βαζο να θολωνω

και ξενο χερι ητανε που απο το βαζο με εβγαλε
εστω και πως θα μ'εχανε καθολου δεν αμφεβαλε
με κοιταγε ανελπιδα οταν αντιο τραυλιζα
εκεινο μου'δωσε ζωη εγω λυπη του χαριζα

μπροστα σου ερχομαι ξανα μικρουλης και θεορατος
εσυ ομως δεν με εβλεπες λες κι'ημουνα αορατος
και ετσι στην ακρη εκανα και μονη σου σε αφησα
και με ενα μαυρο καρβουνο να φευγεις σε ζωγραφισα

γιατι η αγαπη δεν γυρνά ποτέ οσα χρωσταει
και ουτε για δικιο και σωστο θα ακουσεις να ρωταει
και οποιος ειναι ετοιμος να παιξει στο παιγνιδι
να ξερει απο την αρχη πως εχει χασει ηδη
  Α.Π.

ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

κρυφτηκαν τα ονειρα
σε ενα τετραδιο
και σε ενα αυριο
κρυφα ελπιζουν
γιατι στο σημερα
σ'αυτη την χιμαιρα
δεντρακια στο βορια
που ολο λυγιζουν
καθομαι τις βραδιες
παρεα τα κρατω
ομως δεν τα ρωτω
τι καρτερανε
μα με ενα μπλε στυλο
τους φτιαχνω δυο φτερα
και κεινα ολο χαρα
ψηλα πετανε
ισως μια Ανοιξη
φυγουν απ το χαρτι
στης φυσης τη γιορτη
ανθη να βγουνε
και γω θα ειμαι εκει
στο χωμα τους νερο
να ριχνω δροσερο
μη μαραθουνε
Α.Π.

ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΝΕΝΑ
οδυσσεα κανενα
πες μου αν θελεις και μενα
στην προβιά οταν κρυβοσουν
ποσο αληθεια φοβοσουν?
οδυσσεα κανενα
αχ να μοιασω σε σενα
το θεριό να μεθυσω
την σπηλια μου ν'αφησω
Οδυσσεα κανενα
αν μου τυχει και μενα
να'βρω καποιο μνηστηρα
το κεφαλι του πηρα
Οδυσσεα κανενα
 δεν θα μοιασω σε σενα
τον λωτο θα δαγκωσω
και ισως ετσι γλυτωσω
 Οδυσσεα κανενα
 δεν υπαρχει η πεννα
να μπορεσει να γραψει
μεσα μου οσα εχω θαψει
μες στον δουρειο ιππο
της καρδιας μου τον χτυπο 
καποτε ειχα αφησει
μηπως με συνχωρησει
Οδυσσεα του Ομήρου
τα φτερα του ονείρου
ας με πανε σε εκεινη
που'χω μονος μου μεινει
Α.Π.