ΣΤΟ ΚΕΝΟ

Και οταν πηδησεις στο κενο
τι ωφελει να μετανιωσεις
το ηξερες οτι δεν ξερεις να πετας
 Δεν εχει η πτωση ουρανο
ουτε αγγέλους μοναχος σου να μη νιωσεις
 ουτε ορανιο τοξο να κοιτας

Θα εισαι εσυ και φοβος σου
και θα το ζησεις μονος σου

Οταν πηδησεις στο κενο
μην χαραμησεις την κραυγη σου
δεν θα  ακουσουν τις κραυγες αν δεν ακούσαν  τη σιωπη
οταν πηδησεις στο κενο
παρε μαζι την πιο βαθια πληγη σου
και αστο μαχαιρι καρφωμενο εκει πισω κανεις να μην κοπει

Κι'άνοιχτα χερια σαν φτερα
για τελευταια σου φορα
Α.Π.

 ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ

Του Χαροντα η βαρκα
τι θελει στην Τσουρουνα?
Λες να εχει βγει για τσαρκα
με τουτη την φουρτουνα?
Στο λογκο γιατι κλαινε
και οι δυνατοι λυγανε?
γιατι καντηλια καινε
και μαυρα οι νιες φορανε?
Ποιον περιμενει ο σκυλος
να ρθει απ'την ανηφορα?
γιατι ο γνωστος και ο φιλος
ερχεται διχως δωρα?
Αραγε ποιος που λειπει
στιγμη δεν εχει λειψει?
ποιος προσπαθει να κρυψει
στο γελιο του την θλιψη?
Γιατι σε καθε βλεμμα
μεσα εισαι Κυρ Στεφανε?
ποιος θα μου πει ενα ψεμα
οτι κανεις δεν πεθανε?
Α.Π.

ΑΛΛΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥ

Αλλου για αλλου
με του τρελου
 τη μοιρα
σε οποια εποχη
με ηλιο,βροχη
 πλημμυρα
Φεγγει,στολιζει
μα και εμποδιζει
αλληλους
και αναγκη εχει
κι άς μην αντεχει
τους φιλους
Θαλασσα απλωνει
με ενα σεντονι
στο στρωμα
και φτιαχνει γλαρους
καικια,φαρους
με χρωμα
Εχει παλιωσει
και μεγαλωσει
μια σταλα
μα ονειρα κανει
κι'αν μην προκανει
μεγαλα
Θεος αν Εισαι
μην του αρνεισαι
μια χαρη
οταν θα ειναι  ο καιρος
να ρθει ενας γλαρος λευκος
να τον παρει
Για τελευταια φορα
να ψηλωσει
οταν τα ονειρα
θα'χουν τελειωσει
Α.Π.

ΚΑΝΕΝΑΣ
να μ'ακουσεις θελω
γι'αυτο δεν μιλαω
να με δεις ζηταω
γι'αυτο παντα λειπω
θελω να σου αρεσω
γι'αυτο μασκες βαζω
μονος μου φοβαμαι
γι'αυτο δεν υπαρχω
και εχωρεσα ολος
σε μια λεξη μονο
''κανενας''
στην ακρη μιας πενας
Α.Π.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΤΕΝΟ
Ολα τα συννεφα της πλασης
πανω απ'το μικρο στενο
στα ματια οι θαλασσες της Λασσης
στις αγκαλιες μονο κενο

Δυό Παναγιές αντικρυ στεκουν
δυό οι πληγες γιατριά καμιά
δυό πηνελοπες ρουχο πλεκουν
μα στο λιμανι ερημιά

Στα  κρύα τα δωματα τα λογια
που δεν προλαβανε να πουνε
βουβα σβησμενα μοιρολογια
που μονο οι Αγγελοι τα ακουνε

Σε τουτο το στενο αν κοιταξεις
θα δεις δυό σπιτια οπως τ'αλλα
κι'αν δεις να ορθωνει μην τρομαξεις
μεχρι τον ουρανο μια σκαλα
Α.Π.

ΤΥΧΑΙΟ ΚΑΙ ΑΤΥΧΟ
Του ποθου ο στεναγμος της νιοτης
για μια στιγμη ο κοσμος ολος
Κι'ο απροσκλητος ο θιασωτης
που του ελαχε της σκιας ο ρολος
Να γινει δεντρο να ριζωσει
ειναι η πρωτη του η σκεψη
που στη στιγμη θα την ξηλωσει
προτου ξενες στιγμες να κλεψει
Στην ακρη του ματιου ομως τωρα
ο αιωνιος χορός της νιοτης
στο δασος με τα κωνοφορα
εγινε η στιγμη δεσμωτης
Ποσο βαρυς νιωθει και ξενος
μες στο στριφτο το μονοπατι
απ τις σκιες κυνηγημενος
κι'απο οσα βλεπει με την πλατη
Αυτος ο στεναγμος στοιχειωνει
σε καθε θροισμα και ηχο
αυτος ο στεναγμος βουρκωνει
σε καθε λεξη του και στιχο
Α.Π.

ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ

την εντολη τη δεκάτη
αμα πενηντα και κατι
αν θελεις να μη πατησεις
πρεπει πολυ να αγαπησεις

μάτια να μην εχεις γι' αλλη
μονο μια αγαπη μεγαλη
και ολλα του κοσμου τα πλουτη
να 'ναι η αγαπη ετουτη

μα αν ο χρονος νικησει
και η αγαπη σας δεν κρατησει
τις εντολες και τις δεκα
θα μαθεις σε μια γυναικα

 κοιτα ομως να μην λυγισεις
γιατι αλιμονο και πατησεις
την εντολη την εβδομη,
χιλια δεν σε  φτανουν συγνωμη

Α.Π.

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ

Που δεν σε ρωτησα
και σε ονειρευτηκα
συγνωμη
μα σου το ορκιζομαι
πως ουτε που σ'αγγιξα
ακομη
μοναχα καληνυχτα σου 'πα
σ'αγαπαω
και οπως κοιμοσουν
εμεινα να σε κοιταω
Που δεν σε ρωτησα
και σε ονειρευομαι
λυπαμαι
ομως φοβαμαι
οταν μονος μου
κοιμαμαι
κανω ταξιδια μες στα ματια σου
μεγαλα
εγω που ειμαι ενα χρυσοψαρο
στη γυαλα
Που δεν σε ρωτησα
και σε ονειρευτηκα και παλι
ειναι που τιποτα μπορει απ'τη σκεψη
να σε βγαλει
πως σε ονειρευομαι μερα και νυχτα
δεν θα στο πω
δικο μου το ονειρο
και το δικαιωμα
να σ'αγαπω
Α.Π.