Και αν ήταν κάποτε να γίνει

είμαι φωτιά που τώρα σβήνει

αλλού το κύμα με έχει πνίξει 

και αλλού το μνήμα μου έχω ανοίξει

Δεν ήταν ο καιρός μαζί μου

αλλού εγώ και αλλού η ζωή μου

τα νιάτα μου λες και ήταν ξένα

ξέστρωτα και αναμαλλιασμένα

ΚΟΜΜΕΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

 ΚΟΜΜΕΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Είναι που ο θάνατος ζητάει τη ζωή να την ζήσεις

γιατί τροφή του είναι όλα όσα ξωπίσω θα αφήσεις

να ακουμπήσει την σκουριά και την σαπίλα του ψάχνει

όπως αφήνει στον ιστό της τα κουφάρια η αράχνη

Είναι που ο θάνατος ζητάει πρώτα να σε γεννήσουν

και αδέσποτο μες στους φόβους μονάχο να σε αφήσουν

στα κολασμένα ρολόγια ανάποδα που μετράνε

να βλέπεις ώρα την ώρα τις μέρες σου να περνάνε

Είναι που ο θάνατος να σπείρεις την γενιά σου ζητάει

γιατί ο καθένας μας σε εκείνον πάντα κάτι χρωστάει

στου άπειρου τα τεφτέρια κανένας δεν ξεχρεώνει

ότι φυτρώνει και  ανθίζει στο θάνατό θα πληρώνει

Σαν το λουλούδι μες στο βάζο που είναι ακόμα ανθισμένο

και το ποτίζεις ενώ ξέρεις ότι πως είναι πια πεθαμένο

σαν την αγάπη που γερνάει μες στο παλιό το τραγούδι 

μοιάζει η ζωή μας να είναι ένα κομμένο λουλούδι

Α.Π

ΚΡΥΦΤΟ

 ΚΡΥΦΤΟ

ίσως μπερδεύτηκα 

 για άλλη σε πέρασα

ίσως φοβήθηκα που ζάρωσα και γέρασα

ίσως πλανήθηκα 

τον δρόμο μου έχασα

κανείς δεν με ήξερε και εγώ ποιος ήμουν ξέχασα

ίσως στο βλέμμα σου

 που πάνω μου έπεσε

η υπερηφάνεια μου προδόθηκε και ξέπεσε

ίσως σε αγάπησα

 ίσως να σ αγαπώ

όμως τα λόγια μου πεθάναν και πώς να στο πω

έχω ένα μυστικό 

που δεν ξέρει κρυφτό

για αυτό τις μάσκες μου φοράω για να σου κρυφτώ

Α.Π.