ΚΟΜΜΕΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

 ΚΟΜΜΕΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Είναι που ο θάνατος ζητάει τη ζωή να την ζήσεις

γιατί τροφή του είναι όλα όσα ξωπίσω θα αφήσεις

να ακουμπήσει την σκουριά και την σαπίλα του ψάχνει

όπως αφήνει στον ιστό της τα κουφάρια η αράχνη

Είναι που ο θάνατος ζητάει πρώτα να σε γεννήσουν

και αδέσποτο μες στους φόβους μονάχο να σε αφήσουν

στα κολασμένα ρολόγια ανάποδα που μετράνε

να βλέπεις ώρα την ώρα τις μέρες σου να περνάνε

Είναι που ο θάνατος να σπείρεις την γενιά σου ζητάει

γιατί ο καθένας μας σε εκείνον πάντα κάτι χρωστάει

στου άπειρου τα τεφτέρια κανένας δεν ξεχρεώνει

ότι φυτρώνει και  ανθίζει στο θάνατό θα πληρώνει

Σαν το λουλούδι μες στο βάζο που είναι ακόμα ανθισμένο

και το ποτίζεις ενώ ξέρεις ότι πως είναι πια πεθαμένο

σαν την αγάπη που γερνάει μες στο παλιό το τραγούδι 

μοιάζει η ζωή μας να είναι ένα κομμένο λουλούδι

Α.Π