ΑΓΓΕΛΟΙ
Άγγελοι κατεβαίνουν στη γη αγκαλιασμένοι με τις στάλες της βροχής.
Τους είδα να προσπαθούν να κρατηθούν στο τζάμι γλιστρώντας σε αυτό.
Το μοιρολόι τους μουσκεύει την ψυχή μου.
Καθώς πνίγονται στα ορμητικά νερά που κυλάνε στο δρόμο τραγουδούν ένα τραγούδι που νιώθω ότι το ξέρω.
Τους ξαναείδα να αναρριχούνται στο φως της αστραπής.
Ξαναγύρισαν στον ουρανό αφού μου άφησαν το άγγιγμα εκείνων που έχουν φύγει.
Α.Π.
ΤΣΟΥΡΟΥΝΑ
Να ζωγραφίσω πρόλαβα
την παιδική μου εικόνα
που στο τσιμέντο βούλιαξε
Και μπαίνω μές' στα χρώματα
που λες και ορφανέψανε
και έχουνε μείνει μόνα
Το πράσινο μου θύμωσε
και το γαλάζιο με έβρισε
''εσύ πού ήσουν'' ούρλιαξε
Ημουν εκεί και έβλεπα
τα δέντρα που σας γέννησαν
να φεύγουν με τα φορτηγά
Είδα στην άμμο τα λεφτά
είδα μπουλντόζες να έρχονται
και είπα τώρα είναι αργά
Αλλωστε και τι είμαι εγώ
ένας που λέει ευχαριστώ
σε κάποιον που για δούλο του με έχει
Και αν βίασαν την θάλασσα
και αν το δάσος σκότωσαν
στα @ρχίδι@ μου και τίποτα δεν τρέχει
Α.Π.
Ω! ΖΩΗ ΜΟΥ
Έχω σκύψει και σε προσκυνώ
ω! ζωή μου που ήρθες να με βρεις
πόσο ντρέπομαι , δεν μένω εδώ
έχω φύγει , να με συγχωρείς
Μα στο σπίτι η πόρτα είναι ανοιχτή
όπως τότε που είμαστε παιδιά
η γριά μου θα σε υποδεχτεί
και ένας κλόουν με χρυσή καρδιά
Στο εικονοστάσι πήγαινε αν μπορείς
το καντήλι θα ναι τώρα πια σβηστό
πες μία προσευχή για μένα να χαρείς
πού με αγαπάς ακόμα , ευχαριστώ
Ψάξε την κιθάρα μου και όταν τη βρεις
ένα μπλε τετράδιο θα είναι πιο κει
το τραγούδι που έγραψα αν θες να πεις
το άλλοθι μου νά ' βρεις μες στη μουσική
Ω ! ζωή μου ξέρω ότι σε έχω προδώσει
μα ο έρωτας με επρόδωσε και εμένα
και να σε είχα πρώτα , αχ! στερνή μου γνώση
θα εμπιστευόμουνα μονάχα εσένα
Αχ ζωή μου ήρθες και ας είναι αργά
σαν τον άσωτο τον γιο σου θα γυρίσω
στις αγάπης τα άγια και τα θαυματουργά
όνειρά σου , θα έμπω και θα ξαναζήσω
Α.Π.
ΕΙΘΕ
Λίγο να σε δω , για λίγο
πες μου πού να σε γυρέψω
πώς με ακούς που σου μιλάω
θέλω τόσο να πιστέψω
Κάποια βράδια που φοβάμαι
σου έχω ένα κάθισμα άδειο
νιώθω να κρυφοκοιτάζεις
στο παλιό μου το τετράδιο
Σαν ποτέ να μην υπήρχες
σαν και εγώ να μην υπάρχω
σαν να σε έχω αφήσει μόνο
και να με άφησες μονάχο
Είναι τόσα πού δεν ξέρω
και φαντάζομαι άλλα τόσα
και όσα ξέρεις δεν θα μάθω
αν τα λες σε μία άγια γλώσσα
Θέλω τόσο να σε νιώσω
θέλω τόσο να με νιώσεις
ότι υπάρχεις στην ζωή μου
είθε να με αξιώσεις
Α.Π.
ΗΧΟΙ
Θα μπορούσε να ήταν η σειρήνα του πλοίου που έφυγε χωρίς εμένα.
.Θα μπορούσε να ήταν ο ήχος της βροντής από μία καταιγίδα που ποτέ δεν ξέσπασε .
Θα μπορούσε να ήταν ο βρυχηθμός του σεισμού που με πέταξε μέσα στον πανικό , μετέωρο , να προσπαθώ με τα χέρια μου να διαλύσω τα σκοτάδια , ψάχνοντας να βρω τον δρόμο και τα βήματά μου.
Θα μπορούσε να ήταν το κουδούνι του σχολείου που με καλούσε να γυρίσω γρήγορα στην τάξη , να γυρίσω πίσω στα χρόνια .
Θα μπορούσε να ήταν ο αντίλαλος του ουρλιαχτού μου .
Ίσως να έσπασε το φράγμα του ήχου η ενέργεια που διαπέρασε την στιγμή.
Όμως ήταν απλά η κόρνα του αυτοκινήτου στο αντίθετο ρεύμα , και που από τον καθρέφτη μου ίσα που πρόλαβα να διακρίνω κάτι να λάμπει στη θέση του οδηγού , καθώς χανόταν γρήγορα στο βάθος του δρόμου .
Α.Π.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΣ ΔΕΞΙΑ
Είμαι αριστερός
γράφω με το δεξί
έχω γεμάτα χρόνια
και έχω ζωή λειψή
Ποτέ δεν είπα ψέματα
μα δεν ξέρω την αλήθεια
γκρέμισα ότι έχτισα
όλα μες στην συνήθεια
Αγάπησα βασίλισσες
μα ήμουν επαναστάτης
τα αίματα φοβόμουνα
μα ήμουν μαχαιροβγάλτης
Πάντα λατρεύω τον θεό ,
μα άθεος δηλώνω
και ενώ όλο κάνω το σωστό
τα λάθη μου πληρώνω
Ξέρω τι βλέπεις τι κοιτάς
εμένα σαν κοιτάζεις
και ξέρω πόσο ακριβά
το βλέμμα σου νοικιάζεις
μα αυτό που δεν κατάλαβες
και δεν θα καταλάβεις
είναι τι καίει η φωτιά
που ανεύθυνα ανάβεις
Εγώ είμαι ένας αριστερός
με δεξιά κουλτούρα
νηφάλιος που σκόνταψε
σε μία τρελή μαστούρα
Που τρέκλισε , που έπεσε
που σύρθηκε στο πάτωμα
και που έκρυψε στα θρύψαλα
το πιο μεγάλο ελάττωμα
Εχω αριστερή ψυχή
και δεξιά πιστεύω
και έχω αδέσποτου καρδιά
και ανθρώπους που γυρεύω
Α.Π.
ΑΜΑΡΤΙΕΣ
Εννοείται ότι αυτό έπρεπε να κάνω για να διορθώσω τα λάθη μου .
Εκεί που δυσκολεύει το πράγμα είναι ότι τα ''λάθη'' μου τα έχουν βαφτίσει ''λάθη'' οι άλλοι , ποτέ μου εγώ.
Και μες στους άλλους ήσουν και εσύ και όταν το συνειδητοποίησα αυτό απλά το δέχτηκα .
Κάπου εκεί χώρισα με τον ''μετανιωμένο'' εαυτό μου .
Αυτόν βλέπεις τώρα όχι εμένα .
Εγώ ο ''αμαρτωλός'' κάνω ακόμα αμαρτωλά όνειρα .
Έτσι κι αλλιώς η ελπίδα είναι αμαρτωλή από μόνη της, οι κανονικοί άνθρωποι απλά πιστεύουν .
Δεν ελπίζεις ότι υπάρχει θεός, το πιστεύεις . Δεν ελπίζεις ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο , απλά το πιστεύεις .
Ελπίζω ότι μία μέρα όλα θα αλλάξουν , αλλά δεν το πιστεύω .
Γι αυτό ανασαίνω όταν γράφω στίχους .
Γιατί στην σκιά των λέξεων μπορώ να κρύψω όλα όσα δεν είπα , όλα όσα σκέφτηκα , όλα όσα πόθησα
Και δεν θα με κατηγορήσει ποτέ κανείς, ίσως κάποιοι να πούνε ότι λέω ανοησίες .
Αλλά η ανοησία δεν είναι αμαρτία και ο ανόητος δεν είναι αμαρτωλός .
Και όταν ξανασυναντηθώ με τα λάθη μου να με κοιτάξουν σαν έναν ανόητο και όχι κάποιον με πρόθεση .
Χθες έδωσα το όνομά σου σε ένα ταξιδιάρικο πουλί που χανόταν στον ορίζοντα .
Μία ακόμα μικρή αμαρτία που όμως δεν θα έχει για κανέναν συνέπειες .
Έχω μεγαλώσει πολύ για να κάνω λάθη που θα πρέπει να τα πληρώσω .
Α.Π.
