ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

 ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Τα θεριά γρυλίζουν στης ζωής μου τα σύνορα

οι χαφιέδες του φόβου με γυρεύουν και σήμερα

σε μία κόλα χαρτί τυλιγμένη η ελπίδα μου

με ένα ποίημα παλεύω να κόψω την βαριά αλυσίδα μου

Το όνομά σου δεν γράφω ποτέ μην σε πιάσει το μάτι

και ούτε παίρνω την άγια σου εικόνα στο στενό μου κρεβάτι

πάντα να είσαι εκεί , στο μολύβι μου η μύτη που τις λέξεις γεννάει

η πηγή μες στο χρόνο , που κυλάει το νερό και η ψυχή ξεδιψάει

Λίγα βήματα ακόμη  πριν να κάνω και το τελευταίο

για να μάθω εάν το ταξίδι αυτό ήταν επί ματαίω

εάν σε βρω σαν ανοίξω ξανά αυτό το τετράδιο

τότε αυτό θα σημαίνει πως το σώμα μου δεν ήταν άδειο

Α.Π.

ΔΡΥΙΔΕΣ

 ΔΡΥΙΔΕΣ

Με ένα ληγμένο δίπλωμα ζωής

και με ανασφάλιστο μυαλό και σώμα

πάνω στην σέλα μίας χιλιάρας μηχανής

ντουμάνι όλος και από ξύδια λιώμα

Τα γκάζια τέρμα , θάνατος στροφή

ποτέ δεν στρίβω στους γκρεμούς κυλιέμαι

και μία στιγμή πριν την καταστροφή

ξεχνώ και κοίτα... δεν την συλλογιέμαι

Απόσυρση έκανα στους πόθους μου που λες

και κατατέθηκαν και οι πινακίδες

είναι η αγάπη πια πεδίο ανασφαλές

για ονειροπόλους , μάγους και δρυίδες

Α.Π.

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 

Σε μία ξύλινη καρέκλα που παλιώνει

η καταιγίδα καθισμένη πάνω ξέπνοη

 μόνη και έρμη λίγο λίγο ξεπαγώνει

στάζει και λιώνει

Πάνω στο βρώμικο γραφείο σωριασμένα

τα σύννεφα άδεια δίχως μπόρες και χαλάζι

και μία σβησμένη αστραπή μές στο μαράζι

λιώνει και στάζει

Και ο χειμώνας που  ξεχνάει ο αχάριστος

την πόλη  στόλισε με φώτα και λαμπιόνια

οι Άγιοι Βασίληδες σκαρφάλωσαν στα όνειρα 

και στα μπαλκόνια

Η καταιγίδα σαν γατάκι μες στα πόδια μου

 λίγη αγάπη και ένα χάδι ζητιανεύει

ξενιτεμένη μες στο τίποτα κουράστηκε

 και ημερεύει

Α.Π.

ΑΓΓΕΛΟΙ

 

ΑΓΓΕΛΟΙ

 Άγγελοι κατεβαίνουν στη γη αγκαλιασμένοι με τις στάλες της βροχής.

Τους είδα να προσπαθούν να κρατηθούν  στο τζάμι γλιστρώντας σε αυτό.

Το μοιρολόι τους μουσκεύει την ψυχή μου.

Καθώς πνίγονται στα ορμητικά νερά που κυλάνε στο δρόμο τραγουδούν ένα τραγούδι που νιώθω ότι το ξέρω.

Τους ξαναείδα να αναρριχούνται στο φως της αστραπής.

Ξαναγύρισαν στον ουρανό αφού μου άφησαν το άγγιγμα εκείνων που έχουν φύγει.

Α.Π.

ΤΣΟΥΡΟΥΝΑ

 

ΤΣΟΥΡΟΥΝΑ

Να ζωγραφίσω πρόλαβα 

την παιδική μου εικόνα

 που στο τσιμέντο βούλιαξε

Και μπαίνω μές' στα χρώματα

 που λες και ορφανέψανε

 και έχουνε μείνει μόνα

Το πράσινο μου θύμωσε 

και το γαλάζιο με έβρισε 

''εσύ πού ήσουν''  ούρλιαξε

Ημουν εκεί και έβλεπα 

τα δέντρα που σας γέννησαν 

να φεύγουν με τα φορτηγά

Είδα στην άμμο τα λεφτά

είδα μπουλντόζες να έρχονται

 και είπα τώρα είναι αργά

Αλλωστε και τι είμαι εγώ

 ένας που λέει ευχαριστώ 

σε κάποιον  που για δούλο του με έχει

Και αν  βίασαν την θάλασσα

 και αν το δάσος σκότωσαν

στα @ρχίδι@ μου και τίποτα δεν τρέχει

Α.Π.

Ω! ΖΩΗ ΜΟΥ

 Ω! ΖΩΗ ΜΟΥ

Έχω σκύψει και σε προσκυνώ

 ω! ζωή μου που ήρθες να με βρεις

πόσο ντρέπομαι , δεν μένω εδώ

 έχω φύγει , να με  συγχωρείς

Μα στο σπίτι η πόρτα είναι ανοιχτή

όπως τότε που είμαστε παιδιά

η γριά μου θα σε υποδεχτεί

και ένας κλόουν με χρυσή καρδιά

Στο εικονοστάσι πήγαινε αν μπορείς 

το καντήλι θα ναι τώρα πια σβηστό

πες μία προσευχή για μένα να χαρείς

πού με αγαπάς ακόμα , ευχαριστώ 

Ψάξε την κιθάρα μου και όταν τη βρεις

ένα μπλε τετράδιο θα είναι πιο κει

το τραγούδι που έγραψα αν θες να πεις

το άλλοθι μου νά ' βρεις μες στη μουσική

Ω ! ζωή μου ξέρω ότι σε έχω προδώσει

μα ο έρωτας με επρόδωσε και εμένα

και να σε είχα πρώτα , αχ!  στερνή μου γνώση

θα εμπιστευόμουνα μονάχα εσένα

Αχ ζωή μου  ήρθες και ας είναι αργά

σαν τον άσωτο  τον γιο σου θα γυρίσω

στις αγάπης τα άγια και τα θαυματουργά

 όνειρά σου , θα έμπω και θα ξαναζήσω

Α.Π.

ΕΙΘΕ

 ΕΙΘΕ

Λίγο να σε δω , για λίγο

 πες μου πού να σε γυρέψω

πώς με ακούς που σου μιλάω

θέλω τόσο να πιστέψω

Κάποια βράδια που φοβάμαι

σου έχω ένα κάθισμα άδειο

νιώθω να κρυφοκοιτάζεις 

στο παλιό μου το τετράδιο

Σαν ποτέ να μην υπήρχες

 σαν και εγώ να μην υπάρχω

σαν να σε έχω αφήσει μόνο 

και να με άφησες μονάχο

Είναι τόσα πού δεν ξέρω

 και φαντάζομαι άλλα τόσα

και όσα ξέρεις δεν θα μάθω 

αν τα λες σε μία άγια γλώσσα

Θέλω τόσο να σε νιώσω

θέλω τόσο να με νιώσεις

ότι υπάρχεις στην ζωή μου 

είθε να με αξιώσεις

Α.Π.