ΗΧΟΙ

 ΗΧΟΙ

Θα μπορούσε να ήταν η σειρήνα του πλοίου που έφυγε χωρίς εμένα.

.Θα μπορούσε να ήταν ο ήχος της βροντής από μία καταιγίδα που ποτέ δεν ξέσπασε .

Θα μπορούσε να ήταν ο βρυχηθμός του σεισμού που με πέταξε μέσα στον πανικό , μετέωρο , να προσπαθώ με τα χέρια μου να διαλύσω τα σκοτάδια , ψάχνοντας να βρω τον δρόμο και τα βήματά μου.

Θα μπορούσε να ήταν το κουδούνι του σχολείου που με καλούσε να γυρίσω γρήγορα στην τάξη , να γυρίσω πίσω στα  χρόνια .

Θα μπορούσε να ήταν ο αντίλαλος του ουρλιαχτού μου .

Ίσως να έσπασε το φράγμα του ήχου η ενέργεια που διαπέρασε την στιγμή.

Όμως ήταν απλά η κόρνα του αυτοκινήτου στο αντίθετο ρεύμα  , και που από τον καθρέφτη μου ίσα που πρόλαβα να διακρίνω κάτι να λάμπει στη θέση του οδηγού , καθώς χανόταν γρήγορα στο βάθος του δρόμου .

Α.Π.

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΣ ΔΕΞΙΑ

 

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΣ ΔΕΞΙΑ

Είμαι αριστερός 

 γράφω με το δεξί

 έχω γεμάτα χρόνια 

 και έχω ζωή  λειψή

Ποτέ  δεν είπα ψέματα 

μα δεν ξέρω την αλήθεια

 γκρέμισα ότι έχτισα

 όλα μες στην συνήθεια

Αγάπησα βασίλισσες 

μα ήμουν επαναστάτης

τα αίματα φοβόμουνα 

μα ήμουν  μαχαιροβγάλτης

Πάντα λατρεύω τον θεό ,

 μα άθεος δηλώνω

και ενώ όλο κάνω το σωστό

 τα λάθη μου πληρώνω

Ξέρω τι βλέπεις τι κοιτάς

 εμένα σαν κοιτάζεις

και ξέρω πόσο ακριβά 

το βλέμμα σου νοικιάζεις

μα αυτό που δεν κατάλαβες

 και δεν θα καταλάβεις

είναι τι καίει η φωτιά 

που ανεύθυνα ανάβεις

Εγώ είμαι ένας αριστερός

 με δεξιά κουλτούρα

νηφάλιος  που σκόνταψε

 σε μία τρελή μαστούρα

Που τρέκλισε , που έπεσε 

που σύρθηκε στο πάτωμα

και που έκρυψε στα θρύψαλα

 το πιο μεγάλο ελάττωμα

Εχω αριστερή ψυχή 

και δεξιά πιστεύω

και έχω αδέσποτου καρδιά 

και ανθρώπους που γυρεύω

Α.Π.

ΑΜΑΡΤΙΕΣ

 ΑΜΑΡΤΙΕΣ

Εννοείται ότι αυτό έπρεπε να κάνω για να διορθώσω τα λάθη μου .

Εκεί που δυσκολεύει το πράγμα είναι ότι τα ''λάθη'' μου τα έχουν βαφτίσει ''λάθη'' οι άλλοι , ποτέ μου εγώ. 

Και μες στους άλλους  ήσουν και εσύ και όταν το συνειδητοποίησα αυτό απλά το δέχτηκα .

 Κάπου εκεί χώρισα με τον ''μετανιωμένο'' εαυτό μου .

Αυτόν βλέπεις τώρα  όχι εμένα .

Εγώ ο ''αμαρτωλός'' κάνω ακόμα αμαρτωλά όνειρα .

Έτσι κι αλλιώς η ελπίδα είναι αμαρτωλή από μόνη της, οι κανονικοί άνθρωποι απλά πιστεύουν .

Δεν ελπίζεις ότι υπάρχει θεός, το πιστεύεις . Δεν ελπίζεις ότι υπάρχει  ζωή μετά το θάνατο , απλά το πιστεύεις . 

Ελπίζω ότι μία μέρα όλα θα αλλάξουν , αλλά δεν το πιστεύω .

Γι αυτό ανασαίνω όταν γράφω στίχους .

 Γιατί στην σκιά των λέξεων μπορώ να κρύψω όλα όσα δεν είπα , όλα όσα σκέφτηκα , όλα όσα πόθησα 

Και δεν θα με κατηγορήσει ποτέ κανείς,  ίσως κάποιοι να πούνε ότι λέω ανοησίες .

Αλλά η ανοησία δεν είναι αμαρτία και ο ανόητος δεν είναι αμαρτωλός .

Και όταν ξανασυναντηθώ  με τα λάθη μου να με κοιτάξουν σαν έναν ανόητο και όχι κάποιον με πρόθεση .

Χθες έδωσα το όνομά σου σε ένα ταξιδιάρικο πουλί που χανόταν  στον ορίζοντα .

Μία ακόμα μικρή αμαρτία που όμως δεν θα έχει για κανέναν συνέπειες .

Έχω μεγαλώσει πολύ για να κάνω λάθη που θα πρέπει να τα πληρώσω .

Α.Π.

Η ΠΟΛΗ ΣΟΥ

Η ΠΟΛΗ ΣΟΥ

Αν  απογοητεύτηκες όταν προσπάθησες να κλείσεις στις χούφτες σου τον ήλιο που έβαφε το αυγουστιάτικο κύμα και η θάλασσα κύλησε μέσα από τα δάχτυλά σου άχρωμη , χωρίς φως και άνεμο

 Αν ένιωσες θλίψη κοιτώντας να πνίγεται η άχρηστη και ξερή κίτρινη μέρα μέσα στα  υπέροχα ματωμένα χρώματα  του ηλιοβασιλέματος 

Αν μετάνιωσες που δεν άφησες να κυλήσει πάνω στο τζάμι ,εκείνη η σταγόνα της βροχής  , σταματώντας την με το δάχτυλο , προσπαθώντας να αλλάξεις το πεπρωμένο της

Αν πρόδωσες την καταιγίδα και την αστραπή και κλείστηκες στην κάμαρά σου σφραγίζοντας παράθυρα και πόρτες για να μην ακούσεις την αρχαία της κραυγή και τρομάξουν τα μυστικά σου και οι φόβοι σου

Αν ντράπηκες που κατηγόρησες άδικα τον μαΐστρο για τα δάκρυα που κυλούσαν στα μάτια σου

Αν θύμωσες με το ξερό πεσμένο φύλλο που παραδόθηκε τόσο γρήγορα και έπεσε πρώτο από το δέντρο του , λες και εκείνο όριζε την τύχη του

Αν στο θλιμμένο βλέμμα του αδέσποτου είδες την ζωή σου αλλά θα έκανες τα πάντα για να αλλάξεις την ζωή την δικιά του

Τότε είσαι ακόμα στο μονοπάτι , με τα τέρατα να γρυλίζουν από τις φυλλωσιές τριγύρω

Νιώθεις αβέβαιος αν βαδίζεις στο σωστό το μονοπάτι , όμως αφού είσαι στο μονοπάτι περπάτα για να φτάσεις

Έτσι κι αλλιώς όλα τα μονοπάτια οδηγούν στην  στην ίδια πόλη

Από σένα εξαρτάται αν θα είναι η πόλη σου

Α.Π

ΓΑΤΕΣ

 

ΓΑΤΕΣ

Είναι ο έρωτας μια γάτα 

μες στα πόδια σου γυρνάει

γουργουρίζει,  βγάζει νύχια

 σε μισεί και σε αγαπάει

Στα σκαλιά σε περιμένει

 απαιτεί να την φροντίσεις

μα αν θα βρει αλλού φροντίδα

μην την ψάξεις σαν γυρίσεις

Είναι ο έρωτας μία γάτα 

που κυλιέται στο κρεβάτι

μα αν νυχτώσει και αυτή λείπει 

δεν μπορείς να κλείσεις μάτι

Είσαι αγάπη μου μία γάτα

 που στην αγκαλιά μου σε έχω

μα αν σου λείπουν όσα θέλεις

 για τα νύχια σου προσέχω

Α.Π.

  έσβησα τόσες προσευχές , μην νιώσω προδομένος 

 τάισα και ένα αδέσποτο για να μην είμαι ξένος

 

Μα η ελπίδα την κλοπή την επιτρέπει

να μπεις στο όνειρο λαθραία σε προτρέπει

στον παράδεισο νομίζεις είσαι ήδη 

με την Εύα , με το μήλο , με το φίδι

Α.Π.