ΠΑΛΙ ΒΡΕΧΕΙ

μες στη καταιγιδα
μπροστα μου την ειδα
 να τρεχει βρεγμενη
πολυ ταραγμενη
το τζαμι θαμπωνει
μια αστραπη με τυφλωνει
ο πισω κορναρει
'' ο διαολος να παρει''
το πρασινο αναβει
η μπορα δεν παυει
ταχυτητα βαζω
που πηγε κοιταζω
 ανοιγω το τζαμι
ο δρομος ποταμι
κανω να'βγώ εξω
κοντα της να τρεξω
μου ριχνουν βρισιδι
εχω γινει μουσκιδι
που ειναι? που παει?
καποιος βλαστημαει
στο αμαξι γυριζω
ποναω και δακρυζω
εγω στο τιμονι
και αυτη καπου μονη
Α.Π.












η βροχη δυναμωνει