ΣΤΗ ΔΥΝΗ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ
Αν εχεις χαθει
μες σε ψευτικες λεξεις
αν εχεις καει
απο αστερια που πεσαν
αν εχεις χασει το φως
πριν προλαβεις να φεξεις
τα ταξιδια σου αν φοβοι
με αλυσιδες το δεσαν

εαν επιασες πατο
στο βαθυ το βαρελι
στον καθρεφτη σου αν βλεπεις
να γελα ενα κουρελι

Αν γραναζι εισαι μεσα
σε φρικτη μηχανη
αν απο ονειρα εισαι
πια πανι με πανι

μπες και συ μες σε τουτο το στιχο
ειναι ωραια εδω ειναι ωραια
της σιωπης σου να φερεις τον ηχο
και μαζι,στη κορφη του γκρεμου
να κοιταμε την θεα

και το σαλτο μορταλε πριν γινει
θα με δεις τα καλα μου να βαζω
και στης πτωσης ,σαν ειμαι, την δυνη
μία μία τις μασκες θα βγαζω

για να μοιαζω για λιγο σαν γλαρος
πριν στο χωμα με ριξει το βαρος

και στης δυνη, σαν ειμαι ,της πτωσης
και δεν εχεις φτερα να με σωσεις
μη σε νοιαζει μοναχα το σωμα
θα τσακισει σαν πεσει στο χωμα
Α.Π.