ΟΙ ΦΩΚΙΕΣ
στερνο σου αντιο
στης φωκιας την ραχη
να φευγεις σε ειδαν
το κυμα και οι βραχοι

πικρο μονοπατι
με κοκκινο χωμα
τα που αφησες ιχνη
υπαρχουν ακομα

της θαλασσας ηχοι
τα λογια σου λενε
νερο και αλμυρα
στα ματια που καινε

οι φωκιες χαμενες
τα σπηλαια αδεια
μοναχα μπουκαλια
νερο και σκοταδια

μαζι τους σε πηραν
στα απυθμενα βαθη
πως φωκια οτι ησουν
κανεις δεν θα μαθει
Α.Π.