ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ

Ναι.. στα αλήθεια... λεω να παρω προς τα πίσω τον δρόμο που με έφερε ως εδώ
να δω τα χνάρια που άφησα αν άντεξαν στο χρόνο
Μα αν έσβησαν όλα και κανένα δε δω
θα πει πως δεν γεννήθηκα...
.. πώς πέθανα μόνο..
 Και μπήκα στον καθρέφτη μου
 χωρίς το μίτο η Αριάδνη να μου δώσει
γιατί δεν ήμουν ήρωας ,δεν ήμουν ο Θησέας
 και η μόνη γνώση μου για τους βυθούς... ότι δεν έχω γνώση...
Και ένα τραγουδι  άφησα στην άκρη του γκρεμού
για να το βρουν αυτοί που ίσως με ζητήσουν
κι αν από κάποιους έλειψα ,που πέθανα καιρό
ας πιουν κάτι στη μνήμη μου, και ας μου το τραγουδήσουν
Α.Π.