ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑΔΙ
Να λες μη χείρον βέλτιστον ,δεν είναι επιλογή
μα την απελπισία σου μονάχα ομολογεί
να λες'' καλό είναι και αυτό'', ποτέ καλό δεν είναι
καλύτερα στο τίποτα, παρά στο λίγο μείνε
Η σκέτο ή πολύ γλυκό μέχρι και τον καφέ σου
η στις σειρήνες πήγαινε η στο κατάρτι δέσου
και αν στο ταξίδι θα πνιγείς ψάχνοντας την Ιθάκη
σε ωκεανό είθε να πνιγείς παρά μές σε ρυάκι
Κάλλιο ναυάγιο στο βυθό στο πέλαγο το Ιόνιο
παρά ενιά ώρες δουλειά δεμένος με μνημόνιο
κάλλιο ανεκπλήρωτο έρωτα παρά γάμο υποχρέωση
κάλλιο με βέλος στην καρδιά παρά φιλιά με χρέωση
Εμένα που.. όλα ή τίποτα ..είναι η φιλοσοφία μου
έχασα και το τίποτα μες στην πολλή σοφία μου
Εκείνο όμως που κράτησα με νύχια και με δόντια
και που το περιφρούρησα με άμυνα δρακόντεια
είναι που όταν ρίσκαρα ήταν δικό μου ρίσκο
και μες στα λάθη που έκανα μόνο δικά μου βρίσκω
Και αφού εμένα όταν κοιτώ εμένα αναγνωρίζω
δίκαιο είναι όσα έσπειρα αυτά και να θερίζω
έζησα λες και η ζωή ποτέ δεν θα τελειώσει
μα να όμως που θα κοιμηθώ έτσι όπως έχω στρώσει
Αλλά όμως.. να .. θέλω πολύ.. στα αλήθεια... μα τον άγιο
να ερχόσουν και να τρύπωνες και συ μες το ναυάγιο
για μία μονάχα αγκαλιά, για ένα μονάχα χάδι
και στο λαιμό να μου άφηνες μικρό ένα κοκκινάδι
Α.Ν.
Να λες μη χείρον βέλτιστον ,δεν είναι επιλογή
μα την απελπισία σου μονάχα ομολογεί
να λες'' καλό είναι και αυτό'', ποτέ καλό δεν είναι
καλύτερα στο τίποτα, παρά στο λίγο μείνε
Η σκέτο ή πολύ γλυκό μέχρι και τον καφέ σου
η στις σειρήνες πήγαινε η στο κατάρτι δέσου
και αν στο ταξίδι θα πνιγείς ψάχνοντας την Ιθάκη
σε ωκεανό είθε να πνιγείς παρά μές σε ρυάκι
Κάλλιο ναυάγιο στο βυθό στο πέλαγο το Ιόνιο
παρά ενιά ώρες δουλειά δεμένος με μνημόνιο
κάλλιο ανεκπλήρωτο έρωτα παρά γάμο υποχρέωση
κάλλιο με βέλος στην καρδιά παρά φιλιά με χρέωση
Εμένα που.. όλα ή τίποτα ..είναι η φιλοσοφία μου
έχασα και το τίποτα μες στην πολλή σοφία μου
Εκείνο όμως που κράτησα με νύχια και με δόντια
και που το περιφρούρησα με άμυνα δρακόντεια
είναι που όταν ρίσκαρα ήταν δικό μου ρίσκο
και μες στα λάθη που έκανα μόνο δικά μου βρίσκω
Και αφού εμένα όταν κοιτώ εμένα αναγνωρίζω
δίκαιο είναι όσα έσπειρα αυτά και να θερίζω
έζησα λες και η ζωή ποτέ δεν θα τελειώσει
μα να όμως που θα κοιμηθώ έτσι όπως έχω στρώσει
Αλλά όμως.. να .. θέλω πολύ.. στα αλήθεια... μα τον άγιο
να ερχόσουν και να τρύπωνες και συ μες το ναυάγιο
για μία μονάχα αγκαλιά, για ένα μονάχα χάδι
και στο λαιμό να μου άφηνες μικρό ένα κοκκινάδι
Α.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου