εκεί στην άκρη του χωμάτινου δρόμου ....Τόσο κοντά στο αγαπημένο σου πλάσμα..... και τόσο απίστευτα μακριά....δεν θα σου πω να μην κλαις και να μη στεναχωριέσαι γιατί αξίζει την κάθε σταγόνα από τα δάκρυά σου....αλλά όταν έρχεται στο μυαλό σου να χαμογελάς κιόλας γιατί αξίζει και το καθε χαμογελο σου