ιστορία για σκύλους
Στην εκκλησία την ρημαγμένη απ'τους σεισμούς , που είναι κρυμμένη στη άκρη του δρόμου του χωμάτινου
μες στα πουρνάρια και τα πεύκα, πού ένα γινήκαν με την σκουριά απ'τα κομμάτια του φράχτη του συρμάτινου
καθώς τον δρόμο ανέβαινα , κάτι άκουσα σαν γαύγισμα ανάμεσα στα ερείπια που κείτονται σωροί
μα ίσως ο αγέρας να ήτανε , ή κάποιο άλλο ζωντανό ,,ή κάποιος κότσιφας μπορεί
να πάρω ανάσες στάθηκα καθώς μου έπεσε βαριά του δρόμου η ανηφόρα
απ'τους Βαρδιάνους βρόνταγε, τα σύννεφα μολύβιασαν και έπιασε και η μπόρα
πρώτα η αστραπή μετά η βροντή κι'ύστερα ένα κλάμα αργόσυρτο ακούστηκε απ'την εκκλησιά
και ένα σκυλί σαν άνεμος απ'τα ερείπια βρέθηκε στου δρόμου την κατεβασιά
με τη βροχή στα μάτια μου αν το είδα ή αν το φαντάστηκα εγώ όρκο δεν κάνω
μα ήταν τόσο αληθινό , που η πράγματι έγινε , η αρχίζω να τα χάνω
μία κοπέλα φάνηκε κάτω στου δρόμου τη στροφή και με ένα σάλτο το σκυλί πέφτει στην αγκαλιά της
εκείνη με ένα στεναγμό το τύλιξε στα χέρια της, μέσα στον κόρφο τό 'κρυψε ,το έπνιξε στα φιλιά της
ξάφνου την είδα μοναχή ένα λουλούδι να ακουμπά πάνω σε άσπρα βότσαλα που σκέπαζαν φρεσκοσκαμμένο μνήμα
της σκούπισα τα δάκρυα και πόνεσα που πόναγε γιατί οι αθώοι όταν θρηνούν είναι άδικο και κρίμα
την φίλησα στο μάγουλο, τον δρόμο μου συνέχισα,σταμάτησε και η βροχή και άρχισα να στεγνώνω
κάποτε έφτασα στο σπίτι μου ,κοιμήθηκα και ξύπνησα , μα το όνειρο που είχα δει μου άφησε τόσο πόνο
Α.Π.
Στην εκκλησία την ρημαγμένη απ'τους σεισμούς , που είναι κρυμμένη στη άκρη του δρόμου του χωμάτινου
μες στα πουρνάρια και τα πεύκα, πού ένα γινήκαν με την σκουριά απ'τα κομμάτια του φράχτη του συρμάτινου
καθώς τον δρόμο ανέβαινα , κάτι άκουσα σαν γαύγισμα ανάμεσα στα ερείπια που κείτονται σωροί
μα ίσως ο αγέρας να ήτανε , ή κάποιο άλλο ζωντανό ,,ή κάποιος κότσιφας μπορεί
να πάρω ανάσες στάθηκα καθώς μου έπεσε βαριά του δρόμου η ανηφόρα
απ'τους Βαρδιάνους βρόνταγε, τα σύννεφα μολύβιασαν και έπιασε και η μπόρα
πρώτα η αστραπή μετά η βροντή κι'ύστερα ένα κλάμα αργόσυρτο ακούστηκε απ'την εκκλησιά
και ένα σκυλί σαν άνεμος απ'τα ερείπια βρέθηκε στου δρόμου την κατεβασιά
με τη βροχή στα μάτια μου αν το είδα ή αν το φαντάστηκα εγώ όρκο δεν κάνω
μα ήταν τόσο αληθινό , που η πράγματι έγινε , η αρχίζω να τα χάνω
μία κοπέλα φάνηκε κάτω στου δρόμου τη στροφή και με ένα σάλτο το σκυλί πέφτει στην αγκαλιά της
εκείνη με ένα στεναγμό το τύλιξε στα χέρια της, μέσα στον κόρφο τό 'κρυψε ,το έπνιξε στα φιλιά της
ξάφνου την είδα μοναχή ένα λουλούδι να ακουμπά πάνω σε άσπρα βότσαλα που σκέπαζαν φρεσκοσκαμμένο μνήμα
της σκούπισα τα δάκρυα και πόνεσα που πόναγε γιατί οι αθώοι όταν θρηνούν είναι άδικο και κρίμα
την φίλησα στο μάγουλο, τον δρόμο μου συνέχισα,σταμάτησε και η βροχή και άρχισα να στεγνώνω
κάποτε έφτασα στο σπίτι μου ,κοιμήθηκα και ξύπνησα , μα το όνειρο που είχα δει μου άφησε τόσο πόνο
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου