ο χωμάτινος δρόμος
Μάζεψε σύννεφα ο ουρανός , έρχονται μπόρες
Νοέμβρης μήνας , τα ξερά τα φύλλα πέφτουν
λίγη ζωή από το αγέρι λες και κλέφτουν
καθώς τους τέλειωσαν οι μέρες και οι ώρες
βαδίζεις μόνος στο μικρό το μονοπάτι
στην ίδια εκείνη λασπωμένη ανηφόρα
κοιτάς τριγύρω τα πεσμένα κωνοφόρα
μέσα στις λάσπες στρώσαν νεκρικό κρεβάτι
σαν μία αόρατη σκιά η απουσία
λες και την γέννησαν οι σκέψεις μές στο χώμα
βλέπεις ξανά να τρέχει το αίμα από το στόμα
το φως να σβήνεις σιωπηλά με ευθανασία
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου