ΑΜΑΡΤΙΕΣ
Εννοείται ότι αυτό έπρεπε να κάνω για να διορθώσω τα λάθη μου .
Εκεί που δυσκολεύει το πράγμα είναι ότι τα ''λάθη'' μου τα έχουν βαφτίσει ''λάθη'' οι άλλοι , ποτέ μου εγώ.
Και μες στους άλλους ήσουν και εσύ και όταν το συνειδητοποίησα αυτό απλά το δέχτηκα .
Κάπου εκεί χώρισα με τον ''μετανιωμένο'' εαυτό μου .
Αυτόν βλέπεις τώρα όχι εμένα .
Εγώ ο ''αμαρτωλός'' κάνω ακόμα αμαρτωλά όνειρα .
Έτσι κι αλλιώς η ελπίδα είναι αμαρτωλή από μόνη της, οι κανονικοί άνθρωποι απλά πιστεύουν .
Δεν ελπίζεις ότι υπάρχει θεός, το πιστεύεις . Δεν ελπίζεις ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο , απλά το πιστεύεις .
Ελπίζω ότι μία μέρα όλα θα αλλάξουν , αλλά δεν το πιστεύω .
Γι αυτό ανασαίνω όταν γράφω στίχους .
Γιατί στην σκιά των λέξεων μπορώ να κρύψω όλα όσα δεν είπα , όλα όσα σκέφτηκα , όλα όσα πόθησα
Και δεν θα με κατηγορήσει ποτέ κανείς, ίσως κάποιοι να πούνε ότι λέω ανοησίες .
Αλλά η ανοησία δεν είναι αμαρτία και ο ανόητος δεν είναι αμαρτωλός .
Και όταν ξανασυναντηθώ με τα λάθη μου να με κοιτάξουν σαν έναν ανόητο και όχι κάποιον με πρόθεση .
Χθες έδωσα το όνομά σου σε ένα ταξιδιάρικο πουλί που χανόταν στον ορίζοντα .
Μία ακόμα μικρή αμαρτία που όμως δεν θα έχει για κανέναν συνέπειες .
Έχω μεγαλώσει πολύ για να κάνω λάθη που θα πρέπει να τα πληρώσω .
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου