ΧΙΛΙΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΚΡΙΑ
χιλιες νυχτες μακρια μοιαζει πισω να εμεινες
χιλιες σκεψεις ενωνω φτιαχνω ενα γεφυρι
και ειπα πισω να ερθω για να δω τι απεγινες
 μα ο χρονος κοροιδευε ''που πας ρε κακομοιρη ''

μα τον χρονο αγνοησα και ηρθα να σου μιλησω
στο παγκακι σε πετυχα να χαραζεις στα ξυλα
θεση μου εκανες διπλα σου να ερθω για να καθισω
μοναχοί μες στο απειρο με ξερα γυρω φυλλα

ουτε λεξη δεν ειπαμε μες στον χρονο χαμενοι
εγω μεσα στο σωμα μου  να ειμαι φυλακισμενος
εσυ με ενα χαμογελο που ειχε θλιψη κρυμμενη
αετος και σπουργιτι, αγιος και κολασμενος

στο παγκακι σε αφησα, τον καθρεφτη κοιταζω
εισαι εκει και στα ματια σου τρεχει δακρυ δικο μου
τι και αν χρονια περασανε, κοιτα ποσο σου μοιαζω!!!
σε αγαπαω παραξενο αγορακι μικρο μου

χιλια μετρησα λαθη σου που με τοκο τα πληρωσα
μα αν ξαναρθω στη θεση σου τα ιδια παλι θα κανω
μονο για το ταξιδι που απο φοβο το ακυρωσα
θα θρηνω και θα οδυρομαι μεχρι που να πεθανω

ναι μικρε ονειροπολε μου παντα θα στο κραταω
που ποτε σου δεν εμαθες η φουρτουνα πως μοιαζει
τωρα που την ασπρομαυρη την μορφη σου κοιταω
που ποτε δεν βουλιαξαμε μοναχά με πειραζει
Α.Π.