ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΛΛΟ
ενα σπασμενο φτερο
και ενα φυλλο ξερο
στον αερα
πριν αγγιξουν τη γη
πριν το φως να πνιγει
μες στη μερα
αγκαλια εχουν πιαστει
και εχουν συμβιβαστεί
με τη πτωση
δεχονται σιωπηλα
πως η ζωη στα ψηλα
θα τελειωσει

ενα φυλλο πεσμενο
στο σωρο στριμωγμενο
ψαχνει λυση
πανω εκει στο κλαδι
που εζησε απο παιδι
να γυρισει

ενας γλαρος πεταει
το φτερο τον κοιταει
και δακρυζει
 κι οπως βλεπει θαμπα
 στο σωρο ακουμπα
που σαπιζει
Α.Π.