Ο ΚΥΡΙΟΣ ''ΟKAY''

δύσκολα τού' βγαζες μιά λέξη από το στόμα
κι'άμα τον ζόριζες σου έλεγε ''όλα okay''
πάνω στο δέρμα του η αλμύρα να τον καίει
και μάτια πάντα που κοιτάζουνε στο χώμα

συχνά τον άκουγαν τα κύματα να βρίζει
και λυσσασμένο τον Θεό να καταριέται
πάνω στα βράχια να σφαδάζει και να σειέται
και ύστερα μ' αόρατους εχθρούς να καυγαδίζει

πως  εταξίδευε για χρόνια έχω μάθει
ηλεκτρολόγος ήταν λένε σε βαπόρι
είχε γυναίκα, ένα γιο και μία κόρη
μα σε ναυάγιο η οικογένεια του εχάθει

να τον ακούσεις να μιλάει ήταν σπάνιο
μα μου αφηγήθηκε ένα βράδυ μιά ιστορία 
''κι αν είσαι'' μου είπε ''μες στο στόμα καρχαρία
απ' το Θεό ποτέ να μη ζητήσεις δάνειο''

μου είπε'' μία μέρα σε μία θύελλα μεγάλη
που ήταν οι ναύτες μες στο φόβο και στο κλάμα
απελπισμένος  στο Θεό έκανα τάμα
και του ζητούσα στην στεριά σώο να με βγάλει''

''Θεέ μου βοήθα με το κύμα μη με πάρει
και ότι έχω πιο ακριβό θα σου χαρίσω
και αντί για μένα αυτό στο κύμα θα βυθίσω
να να μην πνιγώ όμως κάνε μου τη χάρη''

''πέρασαν μήνες και το τάμα είχα ξεχάσει
μα στο Θεό όμως να χρωστάς φίλε δεν κάνει
το πήρε Μόνος του το τάμα μάνι μάνι
και ότι  αγαπούσα στήν ζωή έχω πιά χάσει''

Α.Π.