Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020

ΔΡΟΜΟΙ

 ΔΡΟΜΟΙ

Εκείνος κατέβαινε τη μεγάλη  κατηφόρα πού οδηγούσε στο κέντρο του πουθενά.

 Εκείνη ανέβαινε την ανηφόρα από το απέναντι πεζοδρόμιο.

Είχε τόσο καιρό να την δει ....

Κοίταξε ο ένας τον άλλον ,  πάγωσε για λίγο ο χρόνος .

  Αυτά τα τρία μέτρα πλάτος του δρόμου που τους χώριζαν , του έμοιαζαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά .... πόσο την αγαπούσε κάποτε ... και εκείνη  τον αγαπούσε ...

'' Τι κάνεις '' ; της είπε .

 ''Τραβάω την ανηφόρα μου'' του είπε ''και από ότι βλέπω και εσύ έχεις πάρει την κατηφόρα  για τα καλά''

''Ναι'' της είπε ''τελικά δεν έπεσες και τόσο έξω για μένα''. ''Πολλές φορές να ξέρεις ότι σκεφτόμουνα τι θα σου έλεγα όταν θα σε ξανά έβλεπα  και είχα φτιάξει ολόκληρες ιστορίες για να σε εντυπωσιάσω όμως δεν θυμάμαι καμία πια . και φανταζόμουν την τέλεια στιγμή που εσύ θα έτρεχες και θα έπεφτες στην αγκαλιά μου εκαι γώ θα σε κρατούσα και θα σου έλεγα πως δεν θα σε αφήσω ποτέ ξανά ''...

''Θα σου πω εγώ πώς φανταζόμουν την τέλεια στιγμή όταν θα σε ξανά συναντούσα'' του απάντησε .  εμένα να μου κρατάει κάποιος το χέρι και με βοηθάει να ανέβω αυτή την ανηφόρα και εσένα η αγκαλιά σου να ήταν τόσο γεμάτη που να μη χωράει ούτε εμένα ούτε καμία'' .... 

''Να προσέχεις''  του είπε και συνέχισε να ανεβαίνει την ανηφόρα της

Α.Π.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου