Στο κατω κατω και το ηλιοβασιλεμα το λατρευω ρε φιλε..και ας με κανει πολλες φορες να ποναω μεχρι δακρυων...και ας ξερω οτι δεν θα κυλησω ποτε χρωμα μες στα χρωματα του...και ας πρεπει να περιμενω οσο χρειαστει μεχρι να το ξαναδω...γιατι ειναι παντα τοσο ομορφο..και τοσο ιδιο και τοσο διαφορετικο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου