ΣΚΟΡΠΙΖΕΣΑΙ
μέσα στην γυάλα σαν το χρυσόψαρο που κολυμπούσες
κάποιες πετρούλες και κάποια βότσαλα και κάποια φύκια
ταξίδι βάπτισες τους κύκλους που έκανες , δεν τους μετρούσες
καινούργιοι τόποι νόμιζες ήτανε τα ίδια χαλίκια
όμως την γυάλα που σε φυλάκισε ποτέ δεν είδες
μα ήσουν περήφανη πως δεν σου φόρεσαν ποτέ αλυσίδες
διαμάντια ψεύτικα , γυαλιά ασήμαντα που λαμπιρίζανε
τους φόβους κρύψανε μίκρυναν τις σκιές και το σκοτάδι
σου έσβηναν τις φωτιές τα ξένα χέρια που σε αγγίζανε
μα δεν αφήσανε χώρο στο δέρμα σου για ένα χάδι
μα μόνο η αγάπη , μόνο το χάδι της ξέρει να ψάξει
να βρει όπου σκόρπισες , θρύμμα το θρύμμα να σε ταιριάξει
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου