ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Τον πρώτο καιρό όταν την κοίταζε στα μάτια έβλεπε μόνο εκείνη .
Ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος είχε κάποια σημασία ,ήταν αυτός που την κοίταζε βαθιά μέσα στα μάτια προσπαθώντας να μπει στην ψυχή της .... όλος ο κόσμος γύρω είχε σβηστεί ...Αυτό ήταν τα μάτια της.. , ένας καμβάς που ο ζωγράφος κολύμπαγε μέσα στη θάλασσα που ζωγράφιζε ..
Όμως ο καιρός πέρασε.. και ο ζωγράφος βγήκε από τη θάλασσα και άρχισε να ζωγραφίζει τον ουρανό , προσπαθώντας να πετάξει , μέχρι που συνειδητοποιήσε ότι δεν έχει φτερά ... , και όταν κοίταξε μέσα στα μάτια της , είδε αυτό που κοίταζε η κοπέλα , δηλαδή εκείνον ...
Και τότε ο ζωγράφος κατάλαβε πώς είχε ζωγραφίσει την κόλαση .... και τρομαγμένος παράτησε τα πινέλα..
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου