ΑΡΓΗΣΕΣ

 

ΑΡΓΗΣΕΣ

Άργησες πολύ και εγώ μεγάλωσα

μες στους χειμώνες  κρύφτηκα και πάγωσα

 η άνοιξη που σου έταξα μαράθηκε

 και το όνειρο μου έσβησε και χάθηκε

 το επίθετο και το μικρό μου το όνομα

 χωρίς εμένα ζουν τώρα ... αυτόνομα

σαν άστεγος τα βράδια μες στο σώμα μου

απλώνω τα κουρέλια και το στρώμα μου

μου άργησες πολύ και ο χρόνος τέλειωσε

η αγκαλιά μου σκούριασε και σκέβρωσε

γυαλιά σπασμένα , κοφτερά , τρυπούν το βλέμμα μου

και την αλήθεια μου , την πούλησα στο ψέμα μου

μου άργησες πολύ και εγώ κουράστηκα

και από τον πρώτο θάνατο  επιάστηκα

ζητώ μονάχα να με συγχωρήσεις 

που δεν θα με έβρεις όταν θα γυρίσεις

Α.Π.