ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ
να μπορούσα , να μπορούσες , να μπορούσαμε
μες στο ίδιο παραμύθι να χωρούσαμε
δυό κλόουν που γελούσανε θλιμμένοι
με μία άνοιξη στην τσέπη τους κρυμμένη
μες στα κύματα να πλέναμε τα χρόνια μας
με το Ιόνιο απλωμένο στα σεντόνια μας
μία αμμουδιά γεμάτη ίχνη από τα νιάτα μας
και ο Μαΐστρος να ξεστρώνει τα κρεβάτια μας
να μπορούσες , να μπορούσα , να μπορούσαμε
μες στον ίδιο τον καμβά να σεργιανούσαμε
να σε έβαφα με χρώματα απ' το δείλι
να σου άπλωνα χαμόγελα στα χείλη
να μου έβαζες στα μάτια λίγο ουρανό
να γεμίσει με γαλάζιο τούτο το κενό
ότι μας πλήγωσε να σκέπαζες με χρώμα
και να μου' σβηνες το σε αγαπώ απ' το στόμα
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου