ΠΛΑΣΤΙΚΟ

 ΠΛΑΣΤΙΚΟ

Χρόνια που περάσαν , μέρες που έχουν φύγει 

μιας αράχνης ο ιστός

 που με τυλίγει

Πάντα το ίδιο ψέμα , πάντα η ίδια ελπίδα

πάντα τα ίδια λόγια

 και ίδια η παγίδα

Οι παλιοί μου φόβοι, έχουν πια γεράσει

ο καινούργιος κόσμος 

 με έχει ξεπεράσει

Οι αφορμές οι ίδιες , ίδιες οι αιτίες

πλαστικές ιδέες 

φρούδες προσδοκίες

Πίσω από κοστούμια , πίσω από γραβάτες

στο αίμα η εξουσία 

και οι Χατζιαβάτες

Κράτα μου το χέρι , άλλο εδώ δεν μένω

τελευταία στάση 

τελευταίο τρένο

Ας τα πάρει όλα , των κλεφτών η φάρα

που με έχουνε νικήσει  

δεν δίνω ούτε δεκάρα

Μόνο να έχω εσένα , κοίτα με στα μάτια 

όσο ο κόσμος μου

 θα γίνεται κομμάτια

Α΄Π,