Ο ΚΑΠΝΟΣ ΤΟΥ ΣΒΗΣΜΕΝΟΥ ΚΕΡΙΟΥ

τρομαξα τοσο...απ ολους κρυφτηκα
εμεινα απνοος,την νυχτα ντυθηκα
κανεις δεν μ εψαξε,κανεις δεν νοιαστηκε
να με ξεγραψει ο κοσμος βιαστηκε

και τα τραγουδια μου μικρα κι ανοητα
διχως νοηματα δυσκολονοητα
σαν τα υγρα μωρα που μολις γεννηθηκαν
κλαψανε γοερα κι αποκοιμηθηκαν

οταν πεθανω κι αυτα θα σβησουνε
χωρις εμενανε θα ξεψυχησουνε
δεν θα τ ακουσει αυτι κανενα
οπως δεν μ ακουσαν ποτε και μενα
Α.Π.