ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

εριξα νερο στο βασιλικο
μου πε ευχαριστω με την ευωδια του
εδωσα να φαει ο σκυλος που αγαπω
μου πε ευχαριστω κουνωντας την ουρα του

σου δωσα οτι εχω και ακομη παραπανω
και εγειρες στον ομο μου ολες τις πληγες σου
και παλι δυνατη στο δρομο σου σε βαζω
με τις επιλογες να ειναι ολες δικες σου

ανοιξες τα φτερα σου και πεταξες μακρια
και με χαρα σε εβλεπα στον ουρανο να φτανεις
και ενα αετο που πεταγε ψηλα
να τον ακολουθησεις την ωρα σου δεν χανεις

και το ευχαριστω που ξεχασες να πεις
το παιρνω απ τον καθρεφτη μου που φιλος μου εχει γινει
μα παντα θα πονουν στον ομο μου οι πληγες σου
που μου αφησαν σημαδια που ο χρονος δεν τα σβηνει
Α.Π.