ΑΝΤΙΟ

σαν κραγιον με φορας και ομορφαινεις
μα στα χειλη ενος αλλου με φερνεις
σαν καινουριο φουστανι με βαζεις
μα στο σπιτι ενος αλλου με βγαζεις

σαν την λαμπα στο φως που θα αναψεις
 αν καει απλα την λαμπα θα αλλαξεις
σαν κλειδι σε πορτα που ανοιγεις
θα με ψαξεις οταν ειναι να φυγεις

μα ο ρολος δεν μ αρεσει
και γερα δεν μ εχεις δεσει
γιαυτο φευγω και αντιο
ψαξε ρουχα για το κρυο
Α.Π.