ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ

φερνει η θαλασσα καικια με ψυχες τρομαγμενες
γεμισαν οι αμμουδιες μας με ζωες ρημαγμενες
ονειρα που σαν την λασπη μες στους δρομους κυλανε
κλεβουνε απ τα ποντικια το φαι για να φανε

και ο φοβος ο δικος μου να γαυγιζει σαν σκυλος
και πως τρεμω οτι δεν ειναι ουτε εχθρος ουτε φιλος
τα παραθυρα σφαλιζω και τις πορτες κλειδωνω
μην ο πονος τους λερωσει τον δικο μου τον πονο

ο θεος τους ειναι αλλος και εχει μισος για μενα
και τα αγια τα μερη εχουν χρονια κλεμμενα
μα αεροπλανα απο χωρες στον Σταυρο που πιστευουν
σπερνουν θανατο και μισος και τα πλουτη τους περνουν

θα μου παρουν την δουλεια μου μια δουλεια που δεν εχω
και το χρωμα τους το μαυρο σχωραμε δεν τ αντεχω
μα ομως κοιτα την ζωη μου οι λευκοι μου την κλεβουν
τραπεζιτες με γραβατες την πατριδα ληστευουν

οι βαρβαροι ομως δεν εχουν ουτε γη ουτε πατριδα
σαν θεο τους προσκυνανε το χρυσαφι του Μιδα
ο τσοπανος και ο λυκος ενωμενοι ας τρεξουν
το αρνι να προστατεψουν για να μην τους το κλεψουν
Α.Π.