Η ΠΑΣΧΑΛΙΑ

η Παναγια και ο Ιωσηφ με ενα μωρο στην αγκαλια
βρισκουνε ισκιο και δροσια κατω απο μια πασχαλια
καθως παλευουν να κρυφτουν απ του Ηρωδη την οργη
αποκοιμιουνται και ξυπνουν κατω απ του θαμνου την στοργη

με ευγνωμοσυνη η Παναγια στην πασχαλια δινει ευχη
ακομα και οταν θα βρεθει σε αγονο μερος και τραχυ
ολη η ομορφια της γης να γινει ανθη και ευωδια
και ολα τα χρωματα του μοβ να της στολιζουν τα κλαδια

χρονια μετα στον Γολγοθα που εχει φυτρωσει η πασχαλια
πανω σε ξυλινο Σταυρο του κοσμου εχουν τον Βασιλια
κλαιει με λυγμους η Παναγια και η πασχαλια κλαιει κι αυτη
και απ τον καημο της τον πολυ θα σπασει και θα μαραθει

ομως τρεις μερες μετα ο κοσμος γεμισε χαρα
και  ξαναγυρισε η ζωη πανω στα φυλλα τα ξερα
και απο τοτε η πασχαλια παντοτε αυτη την εποχη
βαφει τα ανθη της μοβια γιορταζοντας στην εξοχη
Α.Π.