ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ
 διαφανη μοιαζεις και αχνή σαν σκιτσο απο μολυβι
στα χειλη σου χαμογελο  που χιλιες σκεψεις κρυβει
πισω απο ενα χαμηλο της τραπεζας γραφειο
με γραμματα και αριθμους ταιζεις το θηριο

σε μία μακρια ουρα καρτερικα προσμενω
ενας αιχμαλωτος και γω με προσωπο θλιμμενο
αχ να εβγαινα απ το σωμα μου σε σενα να ερχομουν
 και αυτα τα πληκτρα που πατας για λιγο να γινομουν

οτι εσυ κι'αν εγραφες εγω να το αλλαζω
και μεσα στην οθονη σου λουλουδια  να σου βγαζω
και αντι χρεη και δανεια να βγαινουνε στιχακια
που για ενα κοσμο θα μιλουν χωρις κομπιουτερακια

ηρθε η σειρα μου τελικα και στο γκισε ακουμπαω
και λυση ψαχνω μηπως βρω για εκεινα που χρωσταω
μα οσο ο ταμιας μου εξηγει χαρτι και καλαμαρι
εγω εσενανε κοιτω που με εχεις συνεπαρει
Α.Π.

 ΔΡΑΠΕΤΗΣ
ειναι και εκεινες οι φωνες που  λεξεις δεν γνωριζουν
ειναι και εκεινες οι στιγμες που δεν χωρουν κανενα
ειναι και αυτοι οι στιχοι μου που πια δεν σε θυμιζουν
ειμαι και γω που δεν μπορω να ζω μεσα σε μενα

γι'αυτο και  μες στο μαξιλαρι
φωλια εχουν κανει ολοι οι γλαροι
γι'αυτο και το ασπρο μου σεντονι
πανι εχει γινει που φουσκωνει

ειναι που δεν ξερω αν στο χερι
κραταω λουλουδι η μαχαιρι
και που το ενα στο αλλο μοιαζει
και μη στο δωσω με τρομαζει

ειναι και εκεινοι που θα ρθουν και δεν θα βρουν κανενα
μα αν τους ρωτησεις θα σου πουν ποσο πολυ εχω αλλαξει
χωρις ποτε να μαθουνε πως δεν ειδαν εμενα
πως εχω παρει αποβολη για παντα απο την ταξη

και εγινα κυμα και βραχος
μεσα μου ολοι μα μοναχος
και εγινα βραχος και κυμα
παω και κοντρα παω και πριμα
Α.Π.

 Η ΑΜΑΞΑ
επιβατης σε αορατη  αμαξα
λυσσασμενα θεριά  την τραβανε
παραγγελματα οσα κι'αν αλλαξα
οπου θελουν εκεινα με πανε

στο χωραφι ο γερος χαραματα
κανει λακους ελιες να φυτεψει
δεν ελπιζει σε μαγια και θαματα
μονο κατι απ το χρονο να κλεψει

μες στα κυματα ο ναυτης σβουριζεται
μια σανιδα με ζορι κραταει
για μια ανασα ακομα αγωνιζεται
και τον χρονο για λιγο νικαει

η βροχη στην πλατεια δυναμωσε
στο παγκακι το αγορι κρυωνει
ουτε αποψε εκεινη  ανταμωσε
και ο χρονος σκυλι που δαγκωνει

στο γραφειο η ωρα επερασε
μα δεν εχει ακομη τελειωσει
ποτε η μερα ηταν νεα και γερασε
ποιος τον χρονο μπορει να παγωσει

μες στην αμαξα εγω την αορατη
το μολυβι παλευω να ξυσω
την στιγμη την μικρη την θεορατη
στο χαρτι προσπαθω να νικησω

κοιτα...οι λεξεις ξανα γκαστρωθηκανε
 και  αληθειες φριχτες ξεγεννανε
οσοι ακουσανε και φοβηθηκανε
εχουν πεσει στη γη και ξερνανε

ποιος στου χρονου το διαβα με πεταξε
ποια ειναι η αμαξα που με εχει παρει
ποιος στον Πλουτωνα σκλαβο με εταξε
ποιανου ο χρονος του εκανε χαρη?
 Α.Π.

ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ
λες στην παρεα σου ''ενα λεπτο γυριζω ''
και σαστισμενος βλεπω να ερχεσαι σε μενα
εφιαλτης κι'ονειρο απο τα περασμενα
με δυσκολια ''γεια  τι κανεις''ψιθυριζω

εισαι καλα?μου λες που εισαι συ που χαθηκες?
προχθες ξανα στο στεκι λεγαμε για σενα
καποιοι μας ειπανε πως εφυγες στα ξενα
και πως για μια μικρη απο ερωτα λωλαθηκες

σου λεω ''φημες''τα γελια βαζω
δουλεια μου ετυχε και απουσιαζω
πες μου τι κανεις?πες μου για σενα
κι'ασε με εμενα


 δεν ειδες πισω απ'τα λογια μου τα αδιαφορα
πισω απ'το αστειο που σου ειπα να γελασεις
οταν σε ρωτησα γιορτες που θα περασεις
οχι δεν το ειδες οτι μου'λειψες παραφορα

οχι δεν ειδες ποσο σε αγαπω αστερι μου
ουτε και ακουσες λυγμους μεσα στα γελια
με ρωτησες αν ειμαι ενταξει σου ειπα τέλεια
φιλι στο μαγουλο και σου εδωσα το χερι μου

χαρηκα λες φευγω αντιο
να μη χαθουμε εμεις οι δυο
καπου στα στεκια θα βρεθουμε
γεια  θα τα πουμε
Α.Π.





          

 ΑΥΛΑΙΑ
εγω που εμαθα να δινω χωρις ανταλαγμα κανενα
εγω που δεν σου'χω ζητησει ποτε μου τιποτα για μενα
εγω που εμαθα κολυμπι για να σε σωσω που πνιγοσουν
ηρθε η στιγμη τα δυο σου χειλη να με προδωσουν

εγω που σε ειχα αγαπησει πιο πανω κι'απ τον εαυτο μου
που οσα και'αν μου ειχες κανει ελεγα φταιει το γραφτο μου
εγω που στις φουρτουνες παντα διπλα σου εμενα σαν βραχος
ηρθε η στιγμη εσυ να φυγεις, κι'ειμαι μοναχος

μα να γελας
δεν φταις εσυ
και μη χαλας
και εγω εδω
θα το παλευω
οπως μπορω

εγω που δεν θα σε ξεχασω οσο αναπνεω
να περπατησω τουτο το δρομο ηταν μοιραιο
και αν καποια μερα με δεις μπροστα σου καπου  τυχαια
θα εχει η παρασταση τελειωσει και ριξε αυλαια
Α.Π.