ΔΡΑΠΕΤΗΣ
ειναι και εκεινες οι φωνες που  λεξεις δεν γνωριζουν
ειναι και εκεινες οι στιγμες που δεν χωρουν κανενα
ειναι και αυτοι οι στιχοι μου που πια δεν σε θυμιζουν
ειμαι και γω που δεν μπορω να ζω μεσα σε μενα

γι'αυτο και  μες στο μαξιλαρι
φωλια εχουν κανει ολοι οι γλαροι
γι'αυτο και το ασπρο μου σεντονι
πανι εχει γινει που φουσκωνει

ειναι που δεν ξερω αν στο χερι
κραταω λουλουδι η μαχαιρι
και που το ενα στο αλλο μοιαζει
και μη στο δωσω με τρομαζει

ειναι και εκεινοι που θα ρθουν και δεν θα βρουν κανενα
μα αν τους ρωτησεις θα σου πουν ποσο πολυ εχω αλλαξει
χωρις ποτε να μαθουνε πως δεν ειδαν εμενα
πως εχω παρει αποβολη για παντα απο την ταξη

και εγινα κυμα και βραχος
μεσα μου ολοι μα μοναχος
και εγινα βραχος και κυμα
παω και κοντρα παω και πριμα
Α.Π.