πολυκοσμία

πολυκοσμία

θα διώξω από μέσα μου εκείνον τον ψυχάκια

πού θάβει ακριβές στιγμές μεσ' σε φθηνά στιχάκια

και θα πετάξω με κλωτσιές εκείνο το ζωγράφο

που τον μεθάνε οι μπογιές λες και καπνίζει μπάφο

θα διώξω και τον μορφονιό που με κρατάει πίσω

ενώ στου γέρου το κορμί πρέπει να μπω να ζήσω

και εκείνον που ονειρεύεται έξω θα τον πετάξω

μες στην πραγματικότητα να μπω και να λουφάξω

και εκείνος που είναι σίγουρος πως πάντα φταίνε οι άλλοι

να φύγει και να τσακιστεί στο μαύρο του το χάλι

και να μου αδειάσει τη γωνιά αυτός που όλο τσακώνεται

μα μην πληγώσει άνθρωπο τρομάζει και αγχώνεται

και αυτόν που κλαίει και θρηνεί για ένα γέρο σκύλο

μέσα στο μνήμα που έφτιαξε πακέτο θα τον στείλω

και εκείνον που αγάπησε μία νύμφη , μία μούσα

όταν τον διώξω θα του πω ότι τον εμισούσα

να φύγουν όλοι τους εχθές , κανένας να μη μείνει

όλοι να παν στον διάτανο , να εξαφανιστούνε

κανείς ψυχή να μη ζητά ,κανείς να μη με κρίνει

θα αλλάξω και διεύθυνση ποτέ να μη με βρούνε

Μα αν όλοι αυτοί είμαι εγώ

τότε συγνώμη τους ζητώ

και άμα ξανά τους μάλωσα 

είναι που εμεγάλωσα

Α.Π.