ΗΛΙΟΒΑΣΙΙΛΕΜΑ

 

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

Την κοίταξε με εκείνο το ανήλιο βλέμμα...

Της χαμογέλασε με εκείνο το γκρεμισμένο χαμόγελο...

Τι κάνεις ? την ρώτησε... ενώ κάποιες σβησμένες λέξεις ξαναγύρισαν πίσω στην ψυχή του...

Εκείνη κοντοστάθηκε για λίγο και του απάντησε ''καλά είμαι , συγνώμη όμως γιατί βιάζομαι''

Τον προσπέρασε και εκείνος άκουγε τα βήματα της να απομακρύνονται ...

Δεν γύρισε να την κοιτάξει ... φοβήθηκε μήπως νιώσει την ματιά του πάνω της...

Συνέχισε να περπατάει... μέσα στο βλέμμα του σαν να είχε ξεχάσει εκείνη λίγο από το φως της...

Ο ήλιος βυθιζόταν στη θάλασσα λίγο λίγο χρωματίζοντας τον ορίζοντα με υπέροχα χρώματα...

Μα μέσα στα μάτια του το φως της  χάθηκε αργά μέσα στο γκρίζο ...

Και το βλέμμα του σκοτείνιασε ξανά...

Είχε  πάλι νυχτώσει... 

Α.Π.