Ο ΓΛΑΡΟΣ
μια φορα και ενα καιρο ενα παληκαρι
ζητησε απ το Θεο μια μεγαλη χαρη
να του χαρισει δυο φτερα και γλαρο να τον κανει
για να πεταξει μια φορα εκει που ο νους δε φτανει

οι μερες επερναγανε μα δεν γινοταν γλαρος
το σωμα του πανω στη γη το χε μεγαλο βαρος

μια μερα που εγιορταζε του φεραν μια κιθαρα
τον ηχο της σαν ακουσε την πιανει με λαχταρα
και χρονια περασαν πολλα μεχρι να την δαμασει
ολλα στην ακρη τα βαλε καλα να την σπουδασει

τωρα οταν πεζει αισθανετε φτερα πως εχει βγαλει
γλαρος πως ειναι και πετα πανω απ το ακρογιαλι
τον ειχε ακουσει ο Θεος και του κανε τη χαρι
με την κιθαρα για φτερα πεταει οπως κι οι γλαροι
Α.Π.