ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
αγωνα εκανες για να σταθεις στα δυό σου ποδια
να'χεις ελευθερα τα δυο σου χερια για εργαλεια
ακρη να κανεις τις δυσκολιες και τα εμποδια
χρυσους αιωνες να φτιαξεις ανθρωπε και μεγαλεια

αγωνα εκανες φωτια να αναψεις μες στην σπηλια σου
και σε εναν παπυρο να αποθηκευσεις σκεψεις και γνωση
και  πολεις εκανες να ζουν οι φιλοι σου κι'η φαμιλιά σου
γιατι καταλαβες δυναμη που εχει το '' εν τη ενώσει''

θεο εγεννησες στους φοβους συντροφο παντα να εχεις
και στο σκοταδι σου πυρσο αιωνιο να σου κραταει
διπλα σου να ειναι οταν παιδευεσαι και δεν αντεχεις
και οταν δεν ξερεις στις ερωτησεις σου να απανταει

ομως στα χερια του σπαθι του εβαλες ακονισμενο
και ο θεος σου θυμωσε που ειχανε θεο και οι αλλοι
και μες στους παπυρους θεριό γεννηθηκε δαιμονισμενο
και στη φωτια σου εσφυρηλατησες οπλα απο ατσαλι

τις πολεις εκαψες και ο θεος σου στο αιμα πνιγηκε
και απο την κολαση για να ξεφυγεις δεν εχει δρομο
οτι και αν εφτιαξες για να ψηλωσεις σταχτη εγινηκε
και στη σπηλια σου  εξαναγυρισες μεσα στον τρομο
Α.Π.