ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ
τις βουτιες  μες στο δαφνοφυλο θυμηθηκα
 πρασινη λιμνη που τα νιατα μας χωρουσε
και τις φορες που με τους αετους κοιμηθηκα
 σε μια τραγατα που τα συννεφα ακουμπουσε

και της φοραδας το σαμαρι που απανω του
εγινα ινδιανος που ελευθερος καλπαζει
μα και πιλοτος που μεσα στο μονοπλανο του
μια επικινδυνη φιγουρα δοκιμαζει

θυμηθηκα και το λινό που μεσα αδειαζανε
σταφυλια που εφερναν σε ψαθινα κοφινια
και με πατζακια γυρισμενα που γιορταζανε
λες και στο μουστο μεσα βρεθηκαν ρουμπινια

και το λυομενο θυμαμαι που οταν εβρεχε
οι τσιγκοι του ηταν η σκηνη και η χορωδια
και τη βροχη που οταν στο τζαμι ετρεχε
λες και ειχε μεσα του Θεου την μελωδια

και ειναι τοσα μες στην μνημη μου που σωθηκαν
που δεν τα χωραει ολου του κοσμου το μελανι
και που για παντα στην ψυχη μου αποτυπωθηκαν
και την ζεσταινουν τον χειμωνα σαν μαγκαλι
Α.Π.