Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2017

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΜΟΥ

Οι δαιμονες μου στην αγκαλια μου μεσα κουρνιαζουν
και ιστοριες κρυφες κι'ανειπωτες μου αραδιαζουν
λενε για τοτε που απ'τον παραδεισο φεραν το μηλο
και που μου συστησανε το φιδι το ατιμο καλο τους φιλο

λενε για τοτε που μου κρατουσανε τσιλιες πιο περα
τη νυχτα εκεινη που ο ποθος κι'η ντροπη φορεσαν βερα
πνιγμενη ανασα καυτα ποταμια πανω στο σωμα
ποσα θα ελεγε μιλιά αν ειχε κεινο το στρωμα

Οι δαιμονες μου διπλα μου καθονται πιστα σκυλια
και τωρα με υπακουν σε οτι τους ζητω χωρις μιλιά
κρατουν τα μυστικα μου ακομη κι'απο με λες κι'ειμαι αλλος
και που ειναι μυστικα και οχι φανερα καιμος μεγαλος

Οι δαιμονες μου τον δρομο μου εδειχναν για το ταξιδι
μα  την Ιθακη μεσα στο σωμα μου την ειχα ηδη
τραγουδι ομορφο την νυχτα ακουγα απ τις Σειρηνες
σε ενα καταρτι λιτος κρατιομουνα μερες και μηνες

Οι δαιμονες μου
στις εμμονές μου
μεσα κρυμμενοι
δεν χασαν μαχη
μα ειναι μονάχοι
και νικημενοι

Α.Π.












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου