ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Και έγιναν οι στίχοι μου τα μνήματα των ανεκπλήρωτων 

Οι αλήθειες μου καλυμμένες από  μουτζούρες πετάχτηκαν με τα άλλα σκουπίδια στον κάδο του δήμου

Και από μένα απέμεινε μόνο φασαρία  και  θόρυβος έτσι όπως έσερνα το σκουριασμένο μου  το όνειρο 

Και έβαψα το σκοτάδι μου με το φως της μέρας για να μπορέσω να το μετακινήσω στην επόμενη νύχτα χωρίς να προκαλέσω τον ήλιο

Και  περιπλανήθηκα στην ξενιτιά των ανθρώπων για να έχω να γυρίσω πίσω  στην σπηλιά μου λυτρωμένος

Σαν ένα ξερό λουλούδι που  γύρισε και κρύφτηκε μέσα στον σπόρο του ξέροντας ότι από καμιά μέλισσα δεν θα λείψει 

Α.Π.