ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
Ανοίξανε οι ουρανοί και βρέχει θλίψη
είναι και η μούσα που έφυγε και μου χει λείψει
είναι και η φρίκη παμψηφεί που αθωώνεται
και που του δίκιου η πρεμιέρα ματαιώνεται
Είναι που του Αύγουστου η θάλασσα είχε θάνατο
και η συνείδηση το μαύρο ,το επάρατο
είναι που πνίξαν τον Σεπτέμβρη μου στα κύματα
και που ''ωσαννά'' λένε στους θύτες μου , τα θύματα
Είναι που αγκάθια έχουν φυτρώσει σε ότι χάιδεψα
και που πεθάναν οι αυταπάτες μου και ορφάνεψα
είναι που όλα όσα φοβόμουνα γεννήθηκαν
μα για πατέρα σθεναρά με αποποιήθηκαν
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου