ΤΥΜΒΟΡΥΧΟΣ
Σαν σκουπίδι της κόλασης είναι η σκιά , που με σέρνει και απόψε ξοπίσω της
μες στις άναρχες σκέψεις μία ελπίδα γρυλίζει και μου δείχνει χυδαία το μίσος της
σαλεμένη η πορεία , στο αδιέξοδο απλώνει τον άγραφο χάρτη της
και η απόφαση σάπια , υπακούει ξανά και τυφλά στον δυνάστη της
Πέτρα πέτρα οι στίχοι λιθιά , που γυμνός την 'ε σκάβω συθέμελα
πεθαμένες οι ιδέες ,που στο μνήμα τους πάνω η μούσα χορεύει ανέμελα
τυμβωρύχος φτηνός , πού να κλέψω πασχίζω τα άγια δώρα τα ασύλητα
πάνω στο άσπρο χαρτί τόσες άγραφες λέξεις με κοιτούν θλιβερά και αμίλητα
Α.Π.
ΝΙΩΘΩ
Νιώθω πως όλα με έχουν καπελώσει
πως είμαι οπαδός χωρίς ομάδα
πως με έχουν από μένα ξεριζώσει
πως είμαι ξένος μέσα στην Ελλάδα
Νιώθω πως οι εχθροί δεν με μισούνε
και οι φίλοι μου ότι δεν με αγαπάνε
ότι οι μισοί δεν θέλουν να με δούνε
και οι άλλοι να με σβήσουν πως κοιτάνε
Στα ψίχουλα σου πάλι γονατίζω
τρίμμα το τρίμμα τρέφω τα όνειρά μου
απέχω από τον κόσμο αυτόν τον γκρίζο
θα ζήσω στο ηλιόβασιλεμά μου
Α.Π.
