ΤΥΜΒΟΡΥΧΟΣ

ΤΥΜΒΟΡΥΧΟΣ

 Σαν σκουπίδι της κόλασης είναι η σκιά , που με σέρνει και απόψε ξοπίσω της

μες στις άναρχες σκέψεις μία ελπίδα γρυλίζει και μου δείχνει χυδαία το μίσος της

σαλεμένη η πορεία , στο αδιέξοδο απλώνει τον άγραφο χάρτη της

και η απόφαση  σάπια , υπακούει ξανά και τυφλά στον δυνάστη της

Πέτρα πέτρα οι στίχοι  λιθιά , που γυμνός την 'ε σκάβω συθέμελα

πεθαμένες οι ιδέες ,που στο μνήμα τους πάνω η μούσα χορεύει ανέμελα

τυμβωρύχος φτηνός , πού να κλέψω πασχίζω  τα άγια δώρα τα ασύλητα

πάνω στο  άσπρο χαρτί τόσες άγραφες λέξεις με κοιτούν θλιβερά και αμίλητα

Α.Π.