ΔΥΣΗ
Σε μιά θλιμμενη δυση
οσα εχω επιθυμησει
φωτια
στη θαλασσα βουλιαζουν
τα χρωματα που αλλαζουν
βαθια

Ο ηλιος πριν να γειρει
με ενα ραντιστηρι
αργυρο
τα κυματα αγιαζει
και χρωματα αδειαζει
στο νερο

Μενω να μετρω πανια που σβηνουνε
και οσα δεν θα γινουνε
τα θρηνω
καπως απο ενα γλαρο πιαστηκα
και για λιγο κρεμαστηκα
στο κενο

Με μια θλιμμενη δυση
η μερα θα μ'αφησει
ξανα
τα χρωματα αγκαλιαζω
και παω και κουρνιαζω
μετα

Μεσα στο ονειρο πανια ανοιγουνε
με καλουνε να φυγουμε
απο δω
ομως μια σκεψη παλι με νικα
μην γυρισεις στα ξαφνικα
και δε σε δω
 Α.Π.